Дата нараджэння:
30.01.1895 Мышкавічы, аг., Кіраўскі раён, Магілёўская вобласць
Дата смерці:
13.01.1968 Мышкавічы, аг., Кіраўскі раён, Магілёўская вобласць
Кароткая даведка:
удзельнік Першай сусветнай і грамадзянскай войнаў, вайны ў Іспаніі 1936–1939 гг., адзін з арганізатараў і кіраўнікоў партызанскага руху ў Беларусі ў Вялікую Айчынную вайну, Герой Савецкага Саюза (1943), гаспадарчы дзеяч, кіраўнік легендарнага калгаса "Рассвет" (1944–1967), Герой Сацыялістычнай Працы (1958), узнагароджаны пяццю ордэнамі Леніна, ордэнамі Чырвонага Сцяга, Працоўнага Чырвонага Сцяга, медалямі
Псеўданімы:
Аршинов; Аршынаў; Ваня; Муха-Михальский; Муха-Міхальскі
Імёны на іншых мовах:
Орловский Кирилл Прокофьевич (руская);
3100 сімвалаў
Даведка
Адзін з арганізатараў і кіраўнікоў партызанскага руху ў Беларусі ў гады грамадзянскай і Вялікай Айчыннай войнаў Кірыла Пракопавіч Арлоўскі нарадзіўся ў в. Мышкавічы (цяпер Кіраўскі раён Магілёўскай вобласці) у сялянскай сям’і. Першапачатковую адукацыю атрымаў у царкоўнапрыходскай школе, якую скончыў у 1910 г., затым вучыўся на курсах па садоўніцтве і агародніцтве, працаваў у сялянскай гаспадарцы бацькі. У час Першай сусветнай вайны, вясной 1915 г., быў прызваны ў армію. Каля двух гадоў знаходзіўся ў 251-м запасным пяхотным палку каля Масквы. У 1917 г. служыў у сапёрным узводзе 65-га пяхотнага палка Заходняга фронту ў званні малодшага ўнтэр-афіцэра.
Пасля дэмабілізацыі ў 1917 г. вярнуўся ў Мышкавічы. З 1918 г. і да заканчэння Вялікай Айчыннай вайны дзейнасць К.П. Арлоўскага была звязана з разведкай, органамі ВЧК, НКУС БССР і НКДБ БССР. У маі 1918 г. яго прынялі на службу ў Аршанскую надзвычайную камісію. У чэрвені 1918 г. у час акупацыі Беларусі германскімі войскамі па заданні Бабруйскага падпольнага раённага камітэта РКП(б) арганізаваў і ўзначаліў партызанскі атрад. Са снежня 1918 г. працаваў у Бабруйскай надзвычайнай камісіі. У 1919–1920 гг. вучыўся на курсах каманднага саставу ў Мінску, Магілёве, Маскве. У 1922–1925 гг. быў камандзірам партызанскага атрада ў заходнебеларускім Палессі (вядомы пад падпольнымі псеўданімамі Аршынаў і Муха-Міхальскі).
У 1930 г. К.П. Арлоўскі скончыў Камуністычны ўніверсітэт нацыянальных меншасцей Захаду імя Мархлеўскага ў Маскве. Вучобу сумяшчаў з працай на заводах. У маі 1930 г. вярнуўся ў Мінск і да 1936 г. служыў у органах ДПУ – НКУС БССР.
Кірыла Пракопавіч удзельнічаў у нацыянальна-рэвалюцыйнай вайне іспанскага народа (1936–1939), выконваў баявыя заданні, быў саветнікам у 14-ым корпусе рэспубліканскай арміі.
У 1940–1942 гг. К.П. Арлоўскі знаходзіўся ў спецкамандзіроўцы ў Заходнім Кітаі. Па сваёй ініцыятыве з дазволу кіраўніцтва вярнуўся на Радзіму, каб прыняць удзел у абароне Айчыны. У чэрвені 1942 г. сфарміраваў і ўзначаліў разведвальна-дыверсійную групу НКДБ, якая 26 кастрычніка 1942 г. была закінута на акупіраваную нямецка-фашысцкімі захопнікамі тэрыторыю Беларусі і вырасла ў партызанскі атрад «Сокалы». У красавіку – маі 1943 г. на яго базе створаны тры партызанскія атрады. 17 лютага 1943 г. група партызан на чале з К.П. Арлоўскім знішчыла з засады некалькі высокапастаўленых чыноўнікаў фашысцкай адміністрацыі, у тым ліку галоўнага камісара Баранавічаў. У гэтым баі Кірыла Пракопавіч быў цяжка паранены, страціў рукі і слых. У 1943 г. яму прысвоена званне Героя Савецкага Саюза.
У 1944 г. узначаліў калгас «Рассвет» Кіраўскага раёна, які хутка вырас у буйную шматгаліновую гаспадарку. У 1947–1951 гг. быў дэпутатам Вярхоўнага Савета БССР, з 1950 г. – дэпутатам Вярхоўнага Савета СССР. У 1958 г. атрымаў званне Героя Сацыялістычнай Працы.
Памёр К.П. Арлоўскі 13 студзеня 1968 г., пахаваны ў в. Мышкавічы.
Яго імем названы калгас «Рассвет», школа ў Кіраўску, вуліцы ў Магілёве, Бабруйску, Клецку, Ганцавічах, Кіраўску, Ляхавічах, у цэнтры Мышкавіч устаноўлены бронзавы бюст К.П. Арлоўскаму.