Заслужаны дзеяч мастацтваў Беларусі Анатоль Яфімавіч Арцімовіч – майстар, які звязаў творчасць з манументальнай і мемарыяльнай скульптурай. Яго работам уласцівы кантраснае сумяшчэнне рэалістычнага і сімвалічнага прыёмаў, філасофскае гучанне з падкрэсленай сацыяльнай значнасцю і гераізацыяй.

Нарадзіўся А. Арцімовіч у в. Куранец Вілейскага раёна Мінскай вобласці. У гады Вялікай Айчыннай вайны знаходзіўся ў эвакуацыі ў г. Горкім. Яго бацька працаваў другім сакратаром Вілейскага райкама партыі і загінуў у акупацыі (пахаваны ў Клічаве ў брацкай магіле). У 1944 г. А. Арцімовіч разам з маці вярнуўся ў Беларусь. У 1955 г. пасля заканчэння сямігодкі паступіў у Мінскае мастацкае вучылішча, потым вучыўся ў Беларускім дзяржаўным тэатральна-мастацкім інстытуце (цяпер Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў) на аддзяленні скульптуры. З 1966 г. пачаў працаваць у гэтай установе. На працягу першых гадоў чытаў лекцыі на аддзяленні дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва, затым на кафедры скульптуры. Ён стварыў асаблівую методыку выкладання, у якой спалучаецца ўласнае майстэрства скульптара і ўсё каштоўнае, што было атрымана ў студэнцкія гады ад настаўніка А. Бембеля. Галоўным у выкладчыцкай дзейнасці А. Арцімовіч лічыць беражлівае захаванне індывідуальнасці вучня, уменне раскрыць мастацкія магчымасці. Ён выхаваў шмат вядомых майстроў, якія сёння ствараюць гісторыю беларускай скульптуры.

Анатоль Арцімовіч заўсёды сумяшчаў педагагічную працу з творчай дзейнасцю. Яго яркі, незвычайны талент праявіўся яшчэ ў студэнцкія гады. З 1966 г. удзельнічае ў рэспубліканскіх і ўсесаюзных мастацкіх выстаўках. Працуе ў манументальнай і мемарыяльнай скульптуры. У 1965 г. атрымаў дыплом і заахвочвальную прэмію за ўдзел у конкурсе па стварэнні праекта Мемарыяльнага комплексу “Брэсцкая крэпасць-герой”. У 1967 г. на міжнародным конкурсе ў складзе творчага калектыву – першую прэмію за стварэнне праекта помніка “Слава” (прысвечаны подзвігу 28 герояў-панфілаўцаў), урачыстае адкрыццё якога адбылося ў 1975 г. у Алма-Аце. Ён з’яўляецца таксама адным са стваральнікаў Кургана Славы (адкрыты ў 1969 г.) і Мемарыяльнага комплексу “Брэсцкая крэпасць-герой” (цэнтральны ўваход) (1975). У 1970 г. А. Арцімовіч стаў членам Беларускага саюза мастакоў. На працягу ўсёй творчай дзейнасці ён імкнецца прытрымлівацца рэалістычных прынцыпаў адлюстравання гістарычных падзей і рэчаіснасці. Работы скульптара вызначаюцца вобразнасцю пластычнага і кампазіцыйнага вырашэння, эмацыянальнасцю, глыбокім веданнем псіхалогіі чалавека, цікавасцю да самабытнай беларускай культуры, гісторыі роднага краю. Сярод станковых твораў – “Трубач” (1969), “Араты”, “Змена” (абодва 1980). Асноўныя работы ў галіне манументальнай скульптуры: рэльеф “Салідарнасць” на фасадзе Беларускага цэнтра моды ў Мінску (1979), манументальная кампазіцыя “Рагнеда” ў Заслаўі (1992), Дзяржаўны герб Беларусі на Доме ўрада (1994). Анатоль Арцімовіч – аўтар помнікаў воінам-інтэрнацыялістам (2000) і князю Барысу (2002) у Барысаве, у гонар бітвы на р. Бярэзіне ў 1812 г. (2002, каля в. Студзёнка), Ефрасінні Полацкай у Мінску і Францыску Скарыну ў Калінінградзе (абодва 2004), бюста Г. К. Жукаву ў Слуцку (2007). Зараз скульптар працуе над стварэннем мемарыяльнага комплексу для Смаргоні (прысвечаны падзеям Першай сусветнай вайны), першая чарга якога ўведзена ў 2014 г. Работы А. Арцімовіча ўпрыгожваюць плошчы і паркі, памятныя мясціны, грамадскія будынкі не толькі беларускіх гарадоў. Яны знаходзяцца ў Расійскай акадэміі мастацтваў, галерэях і прыватных калекцыях.

За плённую вучэбна-педагагічную дзейнасць і асабісты ўклад у выяўленчае мастацтва А. Арцімовіч атрымаў Дзяржаўную прэмію Рэспублікі Беларусь (1998), медаль Францыска Скарыны (2010).

Матэрыял падрыхтаваны ў 2015 г.