Таленавіты акцёр, лаўрэат міжнародных фестываляў Уладзімір Іванавіч Шэлестаў стварыў шмат яркіх, запамінальных вобразаў. Работам майстра ўласцівы высокі ўзровень драматургіі. Характары прадстаўленых ім герояў вызначаюцца псіхалагізмам і эмацыянальнасцю.

Нарадзіўся У. Шэлестаў у г. Палтава (Украіна). Скончыў Ленінградскі інстытут тэатра, музыкі і кінематаграфіі (1971, курс У. Андрушкевіча). Яго дыпломныя работы – ролі Пеці Трафімава і Яшы («Вішнёвы сад» А. Чэхава), Казачніка і Саветніка («Снежная каралева» Я. Шварца). У Рэспубліканскім рускім драматычным тэатры імя А. Чэхава (г. Кішынёў) ён сыграў Марцімера («Марыя Сцюарт» Ф. Шылера), Алёшу і Валянціна («Муж і жонка здымуць пакой» і «Валянцін і Валянціна» М. Рошчына). З 1976 г. працаваў у Дзяржаўным драматычным тэатры імя М. Горкага (сучасная назва – Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатр імя М. Горкага). Значнымі работамі ў амплуа сацыяльнага героя сталі роля адваката Баравіка, а затым і роля першага сакратара райкома Навіцкага, на якія ён быў прызначаны рэжысёрам Б. Глаголіным у спектаклі «Трывога» А. Петрашкевіча. Ён праявіў сябе таксама ў камедыйным жанры – роля Філімонава («Амаральная гісторыя» Э. Брагінскага і Э. Разанава). Паказаў драматызм і псіхалагізм у раскрыцці характараў герояў: Освальд («Здані» Г. Ібсена), Джэк (Усё ў садзе» Э. Олбі), Майстар («Майстры» А. Дударава паводле рамана М. Булгакава «Майстар і Маргарыта»), Эліэйзер («Цяжкія людзі, альбо Жаніх з Іерусаліма» І. Бар-Іосефа), Слава («Улюбёнцы лёсу» А. Паповай, прэмія «Лепшы выканаўца мужчынскай ролі» на фестывалі нацыянальнай драматургіі ў Бабруйску, 1998), Ільін («Пяць вечароў» А. Валодзіна, Першая прыватная антрэпрыза «Тэатральныя зоркі»). Акцёр актуалізаваў класічныя вобразы: Паўлін, Клешч («Ягор Булычоў і іншыя», «На дне» М. Горкага), Епіходаў («Вішнёвы сад» А. Чэхава), Беркутаў («Ваўкі і авечкі» А. Астроўскага). У пастаноўках «Гамлет» У. Шэкспіра і «Знак бяды» паводле В. Быкава, якія ажыццявіў В. Маслюк, У. Шэлестаў праявіў сябе майстрам эпізадычнай ролі. З іншых роляў: Озрык і Гарацыа («Гамлет» У. Шэкспіра), Доктар («Вар'ят і манашка» С. Віткевіча), Напалеон («Ад'ютант-Ша Яго Вялікасці» І. Губача), Джордж («У наступным годзе, у той жа час...» Б. Слэйда), Ясюнін («Гняздо глушца» В. Розава), Леанід («Рэтра» А. Галіна). Вобраз Озрыка пакідае моцнае ўражанне ад мастацкай цэласнасці і шматзначнасці. Уладзімір Шэлестаў стварыў жахлівы вобраз чалавека, які моўчкі робіць зло і застаецца непакараным. У спектаклі «Гняздо глушца», які паставіў галоўны рэжысёр Рыжскага тэатра рускай драмы А. Кац, акцёр імкнуўся пазбегнуць таго, каб адразу ж прадставіць героя нягоднікам, кар'ерыстам. Ён выканаўца монаспектакляў «Пакорлівая» паводле расказа Ф. Дастаеўскага (лаўрэат Міжнароднага фестывалю монаспектакляў «Я», Мінск, 1996), «Нобіль – барвяны ўладар» паводле аповесці «Сівая легенда» У. Караткевіча (абодва пастаўлены ў Беларускім паэтычным тэатры аднаго акцёра «Зьніч»), «Камедыя пра Барыса Гадунова і Грышку Атрэп'ева» паводле твора А. Пушкіна (пастаўлены ў Дзяржаўным драматычным тэатры імя М. Горкага). Таксама ён з'яўляецца стваральнікам і выканаўцам монаспектакля «Палескія рабінзоны» паводлеаповесці Я. Маўра. Пастаноўка адбылася ў Беларускім паэтычным тэатры аднаго акцёра «Зьніч», з якім У. Шэлестаў супрацоўнічаў больш за 20 гадоў. Уладзімір Шэлестаў – лаўрэат фестываляў монаспектакляў у Стакгольме (1999), Кішынёве (2001), у Вроцлаве ў 2001 г. атрымаў Гран-пры. У якасці пастаноўшчыка У. Шэлестаў выступіў са спектаклямі «Жалезнае вяселле» А. Наважылава, «Людзьмі звацца» паводле твораў Я. Купалы і Я. Коласа, «Іван-царэвіч» Ю. Міхайлава (усе 1982). У 1988 г. акцёр стаў заслужаным артыстам Беларусі (1988).

Матэрыял падрыхтаваны ў 2019 г.