Людміла Сяргееўна Дзяменцьева нарадзілася ў сяле Чарноўскія Копі Чыцінскай вобласці (Расія). У 1959 г. закончыла студыю пры Беларускім тэатры імя Я. Купалы (педагог Л. Рахленка). Працавала ў Брэсцкім абласным драматычным тэатры (1959–1963), тэатры Чырванасцяжнага Паўночнага флоту (1963–1968), Гродзенскім абласным драматычным тэатры (1968–1993).

На сцэне брэсцкага тэатра Л. Дзяменцьева выконвала разнапланавыя ролі: Ліза («Няроўны бой» В. Розава), Раберта («Закон Лікурга» паводле «Амерыканскай трагедыі» Т. Драйзера), Лябёдкіна («Позняе каханне» А. Астроўскага). У Гродзенскім абласным драматычным тэатры раскрылася творчая індывідуальнасць Л. Дзяменцьевай як характарнай актрысы, якая пры стварэнні вобраза выкарыстоўвае выразны сцэнічны малюнак, трапныя сцэнічныя дэталі пры тонкім разуменні характару і глыбокім пранікненні ў яго сутнасць. Людміла Дзяменцьева стварыла каларытныя вобразы жанчын з народа, непадобныя і індывідуальныя. Лепшыя ролі актрысы ў спектаклях па творах беларускіх аўтараў – Мальвіна («Несцерка» В. Вольскага), Паланея, Альжбета («Прымакі», «Паўлінка» Я. Купалы), Куліна («Пінская шляхта» В. Дуніна-Марцінкевіча), Клава («Мілы чалавек» К. Крапівы), Міхаліна Матулевіч («Трывога» А. Петрашкевіча).

Характарнасць адчуваецца і ў драматычных ролях актрысы класічнага і сучаснага рэпертуару – Варвара («Навальніца» А. Астроўскага), Соф'я («Зыкавы» М. Горкага), Аркадзіна («Чайка» А. Чэхава), Адрыяна («Ноч памылак» У. Шэкспіра), Лавійса («Дом на скале» Х. Вуаліёкі), Кацярына Васілеўна («Другая» С. Алёшына), Надзея Фамічова («Мае надзеі» М. Шатрова), Бабуся («Я, бабуся, Іліко і Іларыён» Н. Думбадзэ і Р. Лордкіпанідзэ). Падкрэслена вострымі сцэнічнымі фарбамі пазначаны вобразы Клаўдзіі («Салдацкая ўдава» М. Анкілава), Таісіі Пятроўны («Стары дом» А. Казанцава).

Спектаклі з удзелам Л. Дзяменцьевай неслі на сабе адбітак яе яркага акцёрскага таленту. Кожная роля актрысы вызначалася пошукам індывідуальных сродкаў выразнасці, яркасцю і сакавітасцю фарбаў, свежасцю і навізной трактовак. Яе творчай манеры ўласціва глыбокае пранікненне ў сацыяльную прыроду вобразаў. Камедыйныя прыёмы пераканаўча і жыццёва спалучаліся з паглыбленнем у псіхалагічную сутнасць персанажаў.

Матэрыял падрыхтаваны ў 2013 г.