Біяграфічных звестак пра З. Нагродскага захавалася няшмат. Вядома, што нарадзіўся ён у сям’і арандатара ў маёнтку Зулаў у Віленскай губерні (зараз Літва), некаторы час пражываў у Санкт-Пецярбургу, потым вярнуўся ў Вільню. Быў прадпрымальнікам, меў лаўку сельскагаспадарчых прылад. Адначасова з працай у сельскагаспадарчым кааператыве актыўна займаўся справамі, звязаннымі з духоўным жыццём, беларускім нацыянальным рухам і культурай.

Адным з яго захапленняў была паэзія. Калі ў Вільні з’явілася надрукаваная за мяжой «Дудка беларуская» Ф. Багушэвіча, ён быў вельмі ўражаны вершамі і пажадаў пазнаёміцца з іх аўтарам. З моманту сустрэчы яго звязала з паэтам шчырае сяброўства. Працуючы ў кааператыве, З. Нагродскі меў шмат зносін з сялянамі, якія прыязджалі ў горад па сельскагаспадарчы інвентар. Адначасова з продажам інструментаў ён надзяляў пакупнікоў і нелегальнымі творамі Ф. Багушэвіча. Калі першае выданне «Дудкі» разышлося, З. Нагродскі ў 1896 г. на свае ўласныя грошы перавыдаў кніжку ў Кракаве.

Грамадская праца З. Нагродскага вялася пераважна ў асяроддзі рамеснікаў. Ён засноўваў народныя бібліятэкі, дапамагаў у выданні кніг асветніцкага характару, наладжваў вечарыны і выставы, на якіх чытаў беларускія вершы. Сам таксама спрабаваў пісаць. Вядомы яго вершы «На памяць зычліваму для сям’і» (1900), напісаны на смерць Ф. Багушэвіча, і «Да жонкі маёй у Вільні» (1901), напісаны ў Санкт-Пецярбургскім астрозе, куды З. Нагродскі трапіў за сваю грамадскую працу. Яшчэ адзін верш-прамова «Пастароньцесь, мае братцы…» быў прысвечаны памяці У. Сыракомлі і зачытаны аўтарам у 1912 г. у фальварку Барэйкаўшчына (каля Вільні) на адкрыцці помніка выдатнаму паэту. Зыгмунд Нагродскі з’яўляецца таксама аўтарам напісанай на беларускім фальклорна-этнаграфічным матэрыяле п’есы «На каляды» (з падзагалоўкам «Народны абразок з ваколіц Зулова з 1876 года»), пастаўленай у Вільні ў 1936 г., успамінаў пра Ф. Багушэвіча. Творы паэта зберагаюцца ў Цэнтральнай бібліятэцы Акадэміі навук Літвы і Беларускім дзяржаўным архіве-музеі літаратуры і мастацтва.

Зыгмунт Нагродскі ўдзельнічаў у беларускім адраджэнскім руху, матэрыяльна падтрымліваў выданне газеты «Наша ніва». У 1920-я гг. на ўласныя сродкі заснаваў «Народнае выдавецтва», якое выпускала танныя кнігі для масавага чытання, у т. л. «Гутаркі і песенькі» У. Сыракомлі (1929) і інш.

Матэрыял падрыхтаваны ў 2016 г.