Барсукоў Міхаіл Іванавіч, вучоны ў галіне гісторыі медыцыны, нарадзіўся ў Маскве ў сям’і служачых. Скончыў медыцынскі факультэт Маскоўскага ўніверсітэта (1914). У 1914−1917 гг. служыў палкавым урачом на Паўночна-Заходнім фронце. У пачатку Лютаўскай рэвалюцыі знаходзіўся ў раёне Двінска (Даўгаўпілс), у марце 1917 г. быў старшынёй палкавога камітэта. У час Кастрычніцкай рэвалюцыі М.І. Барсукоў стаў адным з арганізатараў і старшынёй першага ў гісторыі савецкай медыцыны дзяржаўнага органа – медыка-санітарнага аддзела Ваенна-рэвалюцыйнага камітэта ў Петраградзе. У 1917–1924 гг. быў старшынёй калегіі галоўнага ваенна-санітарнага ўпраўлення, намеснікам старшыні Савета ўрачэбных калегій, начальнікам ваенна-санітарнай службы Усходняга, Паўднёвага, Паўднёва-Заходняга франтоў, потым Заходняй ваеннай акругі, старшынёй Усеўкраінскай камісіі па ахове народнага здароўя, загадчыкам Далёкаўсходняга аддзела аховы здароўя.

У далейшым М.І. Барсукоў пераехаў у Беларусь і фактычна стаяў ля вытокаў беларускай дзяржаўнай сістэмы аховы здароўя. У 1924−1930 гг. быў народным камісарам аховы здароўя, адначасова старшынёй Вышэйшага савета фізічнай культуры БССР, загадчыкам кафедры сацыяльнай гігіены медыцынскага факультэта Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Заснаваў першы ў Беларусі медыцынскі часопіс «Беларуская медычная думка» (сучасная назва «Здравоохранение») і з 1924 па 1929 г. з’яўляўся яго рэдактарам.

У 1926 г. М.І. Барсукоў быў членам камісіі пры Прэзідыуме Савета нацыянальнасцей ЦВК СССР па выпрацоўцы праекта мерапрыемстваў па паляпшэнні арганізацыі аховы здароўя ў нацыянальных рэспубліках і аўтаномных абласцях, кіраваў мерапрыемствамі па стварэнні адзінай сістэмы арганізацыі аховы здароўя ў Беларусі. Пад яго кіраўніцтвам былі адкрыты навукова-даследчыя інстытуты фізіятэрапіі (1924), сацыяльнай гігіены (1925), санітарна-гігіенічны (1927) і аданталагічны (1927); пачалося будаўніцтва клінічнага гарадка медыцынскага факультэта БДУ (зараз 1-я клінічная гарадская бальніца г. Мінска). Значную ўвагу вучоны надаваў адкрыццю лячэбна-прафілактычных устаноў, пашырэнню і ўзбуйненню вясковай медыка-санітарнай сеткі, выкарыстанню курортных рэсурсаў Беларусі. У мэтах каардынацыі навуковых даследаванняў М.І. Барсукоў стварыў Вучоны медыцынскі савет БССР. Ён прымаў удзел у рэфармаванні вышэйшай медыцынскай адукацыі ў краіне, ён займаўся праблемамі падрыхтоўкі, перападрыхтоўкі і павышэння кваліфікацыі медыцынскіх кадраў. З 1930 па 1939 г. узначальваў сектар аховы здароўя Дзяржплана СССР. У час Вялікай Айчыннай вайны быў начальнікам франтавых эвакуацыйных пунктаў Калінінскага і 1-га Прыбалтыйскага франтоў.

З 1945 па 1963 г. працаваў ва Усесаюзным навукова-даследчым інстытуце сацыяльнай гігіены і арганізацыі аховы здароўя імя М.А. Сямашкі, з’яўляўся старшынёй Усесаюзнага навуковага таварыства гісторыкаў медыцыны. Асноўныя напрамкі навуковай дзейнасці − праблемы здароўя насельніцтва рэспублікі ў залежнасці ад сацыяльна-эканамічных умоў жыцця, пытанні стану аховы здароўя, лячэбна-санітарнага абслугоўвання застрахаваных у БССР, развіцця вышэйшай медыцынскай адукацыі у краіне і пытанні гісторыі медыцыны.

У 1951 г. Міхаілу Іванавічу прысвоена вучоная ступень доктара медыцынскіх навук, а ў 1952 г. − званне прафесара.

Ён аўтар больш за 200 навуковых публікацый, прысвечаных тэорыі і гісторыі савецкай аховы здароўя, праблемам кіравання аховай здароўя Беларусі, пытанням развіцця сельскай медыцыны і інш. Сярод іх – «Здравоохранение в Белоруссии в национальном разрезе» (1926), «Да пытання аб рацыяналiзацыi адмiнiстрацыйнага апарату аховы здароўя» (1927), «Некаторыя заўвагi аб працы медыцынскага ўчастку ў вёсцы» (1927), «Охрана здоровья трудящихся» (1928), «Будаўніцтва аховы здароўя ў Савецкай Беларусi i чарговыя задачы ў разрэзе 5-гадовага плана» (1929), «Великая Октябрьская социалистическая революция и организация советского здравоохранения» (октябрь 1917 г. – июль 1918 г.) (1951) і інш.

За выдатныя заслугі у дзяржаўнай, навуковай і грамадскай дзейнасці М.І. Барсукоў узнагароджаны ордэнамі Леніна (двума), Айчыннай вайны I ступені, Працоўнага Чырвонага Сцяга, Чырвонай Зоркі, «Знак Пашаны», медалямі.

Матэрыял падрыхтаваны ў 2020 г.