Беларускі празаік, дзіцячы пісьменнік і перакладчык Уладзімір Аляксандравіч Ляўданскі нарадзіўся ў в. Гудавічы Ігуменскага павета Мінскай губерні (цяпер Чэрвеньскі раён Мінскай вобласці) у сялянскай сям’і. Пасля заканчэння ў 1926 г. Пухавіцкай сямігодкі працаваў на лесараспрацоўках у Лапіцкім лясніцтве. У 1929 г. прыехаў у Мінск і праз год паступіў у Мінскі педагагічны тэхнікум на вячэрняе аддзяленне, адначасова працаваў карэктарам у Беларускім дзяржаўным выдавецтве. У 1933 г. У. Ляўданскі быў прызваны ў Чырвоную Армію, дзе служыў да 1935 г. Пасля дэмабілізацыі вярнуўся ў выдаведства. У 1938 г. скончыў тэхнікум і да 1941 г. працаваў рэдактарам палітычнай літаратуры. У гады Вялікай Айчыннай вайны жыў у роднай вёсцы, удзельнічаў у партызанскім руху: быў сувязным, з сакавіка 1943 г. камісарам атрада «Полымя» на Міншчыне, рэдактарам пухавіцкай раённай падпольнай газеты «Партизан Белоруссии». Пасля вызвалення Беларусі ўзначальваў Пухавіцкую раённую газету «Сцяг камунізма», затым загадваў рэдакцыяй у Дзяржаўным выдавецтве БССР (1945–1949). У 1949–1963, 1969–1973 гг. працаваў у Інстытуце гісторыі партыі пры ЦК КПБ загадчыкам сектара перакладаў (1949–1963), старшым навуковым супрацоўнікам (1969–1973 гг.). У 1963–1969 гг. быў дырэктарам выдавецтва «Народная асвета». У 1967 г. стаў членам Саюза пісьменнікаў БССР.

Літаратурную дзейнасць У. Ляўданскі пачаў як перакладчык. З рускай мовы пераклаў на беларускую п'есу Г. Мамліна «Цуды ў поўдзень», раман Э. Сінклера «No passaran! (Яны не пройдуць»), аповесць А. Талстога «Хлеб» (усе пераклады зроблены ў 1938 г.), раманы «Пастка» Э. Заля (1939), «Коннік без галавы» М. Рыда (1941), зборнікі апавяданняў Л. Талстога, І. Тургенева, М. Салтыкова-Шчадрына, аповесць С. Мсціслаўскага «Грак, птушка вясенняя» (1949) і інш. У сярэдзіне 1950-х гг. звярнуўся да ўласнай творчасці. Першае апавяданне «Пёстры язь» і казка «На аднаго жыўца – два шчупакі» з’явіліся ў друку ў 1957 г. Пазней было напісана шмат твораў для дзяцей, якія склалі зборнікі апавяданняў «Адкрыццё сезону» (1960), «На беразе ракі» (1962), «На прывале» (1966), «Ноч над Нёманам» (1969), «Пад старым дубам» (1971), «Яшка прыляцеў» (1973) і інш. Творы У. Ляўданскага звычайна грунтаваліся на канкрэтных жыццёвых фактах і здарэннях. Пісьменнік выкарыстоўваў свой вопыт паляўнічага і рыбалова, імкнуўся надаць дзіцячым апавяданням займальнасць і прыгодніцкі каларыт. Ён з'яўляецца таксама суаўтарам падручніка для школ дарослых «Буквар і першая кніга для чытання» (1947), які вытрымаў чатыры перавыданні.

Узнагароджаны ордэнамі Чырвонай Зоркі, «Знак Пашаны», медалямі.

Памёр 18 верасня 1973 г. Пахаваны на Паўночных могілках у Мінску.

Матэрыял падрыхтаваны Мінскай абласной бібліятэкай імя А.С. Пушкіна ў 2016 г.