Галіна Ануфрыеўна Васілеўская (дзявочае прозвішча Скрыпка-Банат) вядома як аўтар цікавых і павучальных твораў для дзяцей і юнацтва.

Нарадзілася яна ў в. Клічаў (зараз горад, адміністрацыйны цэнтр Клічаўскага раёна) Магілёўскай вобласці ў сям'і рабочага. З 1932 г. жыла ў Мінску. Да вайны яна скончыла 6 класаў 9-й Мінскай сярэдняй школы, у 1945 г. здала экстэрнам экзамены за дзесяцігодку. Скончыла аддзяленне журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта імя У. І. Леніна (1950). Працавала радыёжурналістам, літсупрацоўнікам часопіса «Сельская гаспадарка Беларусі». У 1959–1977 гг. яна рэдактар аддзела часопіса «Работніца і сялянка», з 1977 г. рэдактар аддзела нарыса, з 1979 г. адказны сакратар часопіса «Полымя». У 1982–1988 гг. была дырэктарам Бюро прапаганды мастацкай літаратуры Саюза пісьменнікаў БССР. З'яўлялася членам Саюза пісьменнікаў БССР (з 1970 г).

У пачатку літаратурнай дзейнасці Г. Васілеўская пісала нарысы, артыкулы. Друкавалася з 1953 г. Яна з'яўляецца аўтарам шматлікіх апавяданняў, аповесцей. У розныя гады выйшлі з друку кнігі «Две дороги» (1977), «Юныя назаўсёды» (1983), «Выбранае» (1986), «Крылы, альбо Адзін год з жыцця Віталя Пятроўскага» (1987), «Што помніцца... : аповесць пра дзяцінства Веры Харужай» (1991), «Іх было чацвёра» (2013). Тэматыка твораў, якія ўвайшлі ў названыя выданні, вельмі разнастайная. Пра патрыятызм і гераізм юных партызан, іх барацьбу ў акупіраваным Мінску расказваецца ў аповесцях «Маланка ўначы», «Малюнак на снезе», аповесці-хроніцы «Бывай, Грушаўка». У займальнай і пазнавальнай аповесці «Я еду на вярблюдзе» праз успрыманне пяцікласніка Міколкі Паўлава прыводзяцца звесткі пра культуру і архітэктуру старажытнага Егіпта, падкрэсліваецца, што веды аб экзатычнай краіне з'яўляюцца не толькі неабходнымі і карыснымі, але і садзейнічаюць захапленню роднымі краявідамі. Этычна-маральная праблематыка яскрава праяўляецца ў аповесці «Сем Я», якая заклікае да ўзнаўлення памяці аб сваім родзе і ў апавяданні «Шляхі і сцежкі», дзе гаворыцца аб адказнасці бацькоў за лёс дзяцей. Аповед-успамін «Іх было чацвёра» расказвае пра сяброўства і творчыя ўзаемаадносіны А. Макаёнка, А. Кулакоўскага, І. Шамякіна і П. Васілеўскага. Творы пісьменніцы перакладаліся на рускую, украінскую, грузінскую, малдаўскую і іншыя мовы.

Галіна Васілеўская ўзнагароджана медалём, Ганаровай граматай Вярхоўнага Савета БССР. Яе творчая спадчына заняла значнае месца ў гісторыі беларускай літаратуры. Аповесці і апавяданні пісьменніцы выконваюць вялікую выхаваўчую функцыю, заклікаюць да пазнання, набыцця ведаў.

Матэрыял падрыхтаваны ў 2017 г.