Заслужаны аўтарытэт сярод шырокага кола вучоных, выкладчыкаў і студэнтаў Пётр Ільіч Манастырны набыў дзякуючы высокаму прафесіяналізму, таленту педагога, добразычлівасці. Навуковая дзейнасць вядомага матэматыка атрымала ацэнку акадэмікаў і член-карэспандэнтаў НАН Беларусі. Практычнае выкарыстанне распрацаваных ім метадаў паказала іх надзвычайную эфектыўнасць.

Нарадзіўся П.І. Манастырны ў с. Крэп Валгаградскай вобласці (Расія) у сям’і рабочага. У 1956–1961 гг. вучыўся на фізіка-матэматычным факультэце Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта, скончыў аспірантуру. Кандыдацкую дысертацыю абараніў у 1964 г. у Інстытуце фізікі і матэматыкі АН БССР, доктарскую дысертацыю на тэму “Решение граничных задач для дифференциальных уравнений и систем методами инвариантного погружения и редукции к задачам Коши” – у 1988 г. у Вылічальным цэнтры Сібірскага аддзялення АН СССР (г. Новасібірск). З 1964 па 1973 г. працаваў спачатку на пасадзе старшага выкладчыка, затым дацэнта кафедры вылічальнай матэматыкі (з 2002 г. прафесар гэтай кафедры) і намесніка дэкана матэматычнага факультэта БДУ. З 1973 па 2002 г. з’яўляўся загадчыкам кафедры лікавых метадаў і праграміравання механіка-матэматычнага факультэта БДУ. Чытаў лекцыі па асноўным курсе “Метады вылічэнняў”, вёў некалькі спецкурсаў і спецсемінараў, кіраваў курсавымі і дыпломнымі працамі. Прымаў удзел у рабоце Міжнародных кангрэсаў матэматыкі, Усесаюзных і Рэспубліканскіх канферэнцый па матэматыцы і вылічальнай матэматыцы.

П.І. Манастырны напісаў шмат навуковых прац па вылічальнай матэматыцы і дыферэнцыяльных ураўненнях. Распрацаваў тэорыю і дастасаванні метадаў інварыянтнага паглыблення і рэдукцыі да задач Кашы для рашэння гранічных задач у выпадку дыферэнцыяльных і сеткавых ураўненняў. З’яўляецца аўтарам больш чым 170 навуковых работ у вобласці вылічальнай матэматыкі, у тым ліку 11 манаграфій і дапаможнікаў для студэнтаў універсітэтаў. Асноўныя працы вучонага: “Вычислительные методы высшей математики” (Т. 1, 1972; Т. 2, 1975 – у суаўтарстве, выдадзеныя ў Мінску), “Вычислительные методы” (Т. 1, 1976; Т. 2, 1977 – у суаўтарстве, выдадзеныя ў Маскве), “Начала теории вычислительных методов” (Т. 1–5, 1982–1986 – у суаўтарстве, выдадзеныя ў Мінску).

Фундаментальныя веды, маштабнасць мыслення, вялікі творчы патэнцыял дазволіў дасягнуць П.І. Манастырнаму высокіх вынікаў у навуковай і навукова-педагагічнай дзейнасці. За заслугі ў развіцці навукі і падрыхтоўцы кадраў вучоны ўзнагароджаны Ганаровай граматай Прэзідыума Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь, Ганаровай граматай Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь, ганаровымі граматамі рэктарата БДУ. П.І. Манастырны – лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі ў галіне навукі і тэхнікі (1978), сорасаўскі прафесар у галіне дакладных навук, член-карэспандэнт Міжнароднай славянскай акадэміі навук, адукацыі, мастацтваў і культуры, член Амерыканскага матэматычнага таварыства.

Матэрыял падрыхтаваны ў 2012 г.