Дата рождения: 05.08.1937
Краткая справка: вучоны ў галіне тэхнічнай кібернетыкі, грамадскі дзеяч, член-карэспандэнт НАН Беларусі, лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1985), кавалер ордэнаў "Знак Пашаны" і М. Ламаносава
Имена на других языках: Маньшин Геральд Григорьевич (русский);
Адзін з вядучых спецыялістаў у галіне тэхнічнай кібернетыкі і інфарматыкі нарадзіўся 5 жніўня ў г. п. Фрунзэ Луганскай вобласці (Украіна). У 1961 г. скончыў з адзнакай электратэхнічны факультэт Кіеўскага інстытута інжынераў грамадзянскай авіяцыі з прысваеннем звання інжынер-лейтэнант. Інстытут даў трывалую падрыхтоўку, Г. Маньшын авалодаў ведамі і навыкамі сістэм кіравання, навігацыі, энергетыкі лятальных апаратаў. Па размеркаванні малады спецыяліст трапіў у Мінск. Працаваў на інжынерных пасадах Мінскай авіяцыйнай тэхнічнай базы Беларускага ўпраўлення грамадзянскай авіяцыі. У той час надавалася ўвага вывучэнню рэактыўнай тэхнікі. З'явіліся навейшыя турбавінтавыя і турбарэактыўныя самалёты АН-10, АН-24, ТУ-124. Геральд Рыгоравіч стаў адным з тых, хто асвойваў гэтыя машыны, уводзіў у дзеянне сістэму “сляпой пасадкі” – комплекс наземнай і бартавой апаратуры, што забяспечвае лётчыка інфармацыяй, неабходнай для кіравання самалётам на этапе пасадкі ў любое надвор'е, а таксама ноччу. Яшчэ ў час вучобы Г.Р. Маньшына цікавіла праблема ўзаемадзеяння сістэмы “чалавек – машына”, забеспячэнне яе якасці і надзейнасці. Свае распрацоўкі ён выкладаў у шматлікіх навуковых артыкулах. Маючы за плячыма багаты вопыт у рангу інжынера-выпрабавальніка, Г.Р. Маньшын вырашыў аформіцца ў касманаўты-даследчыкі. Ён распрацаваў сваю праграму магчымых дзеянняў у палёце і накіраваў у Інстытут касмічных даследаванняў у Зорны гарадок. Адзін з пунктаў гэтай праграмы – стварэнне штучнай гравітацыі на борце касмічнага карабля. Інстытут зацікавіўся яго прапановамі, кандыдатура Г.Р. Маньшына для палёту ў космас разглядалася адной з першых, але мара стаць касманаўтам так і не здзейснілася. Лёс распарадзіўся па-іншаму. Ён рэалізаваў сябе ў навуцы. Вучыўся ў аспірантуры Мінскага радыётэхнічнага інстытута (цяпер Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт інфарматыкі і радыёэлектронікі). З 1970 г. стаў вучоным сакратаром Аддзялення фізіка-тэхнічных навук АН БССР, з 1974 г. – загадчыкам лабараторыі эргатычных сістэм Інстытута тэхнічнай кібернетыкі НАН Беларусі, з 2000 г. – загадчыкам лабараторыі Інстытута механікі і надзейнасці машын (з 2006 г. – Аб'яднаны інстытут машынабудавання НАН Беларусі), адначасова з 1985 г. – прафесарам кафедры аўтаматычных сістэм Мінскага вышэйшага ваеннага інжынернага вучылішча (з 1995 г. – Ваенная Акадэмія Рэспублікі Беларусь). У 1983 г. атрымаў званне доктара тэхнічных навук, з 1994 г. з'яўляецца членам-карэспандэнтам НАН Беларусі.
Г.Р. Маньшын – аўтар больш за 500 навуковых работ, у тым ліку 13 манаграфій, звыш 100 вынаходніцтваў і патэнтаў. Яму належаць такія асноўныя працы, як: “Статистическая оптимизация качества функционирования электронных систем” (1974; разам з У.А. Ігнатавым), “Управление режимами профилактик сложных систем” (1976), “Надежность систем "человек-машина"” (1985), “Обеспечение качества функционирования автоматизированных систем” (1986; разам з С. В. Кірпічом), “Современные контролирующие и управляющие средства и системы производственных информационных технологий” (2003; у суаўтарстве), “Эргатика: некоторые проблемы моделирования сложных человеко-машинных систем” (2008; разам з А. Б. Пышкіным, В. Я. Асановічам) і інш. Работы Г. Р. Маньшына па тэорыі эксплуатацыі сістэм кіравання прысвечаны праблемам прафілактычнага кантролю, матэматычным мадэлям складаных сістэм, задачам папярэджвання псавання тэхнікі і памылак чалавека-аператара. Ён выканаў цыкл работ па якаснай тэорыі машыннага праектавання складаных сістэм кіравання з улікам чалавечага фактару. Вучонаму належыць канцэпцыя стварэння прынцыпова новых высоканадзейных чалавека-машынных тэхналогій. Пад яго кіраўніцтвам і асабістым удзеле створаны высокаэфектыўныя комплексы кіравання, якія маюць важнае значэнне і праведзены комплексныя выпрабаванні іх на практыцы. Вучоны стварыў і развіў новыя навуковыя напрамкі кібернетыкі: эргатычнае забеспячэнне аўтаматызаваных сістэм кіравання, тэорыю аўтаматызацыі эрганамічнага праектавання сістэм арганізацыйнага кіравання. Прымаў непасрэдны ўдзел у стварэнні новых і ўдасканаленні існуючых узораў прыбораў і тэхнікі ў розных галінах прамысловасці і транспарту. Пад яго кіраўніцтвам распрацаваны комплекс ДАСТаў у галіне сістэм кіравання.
Геральд Рыгоравіч Маньшын таксама ўдзельнічаў у сімпозіумах, канферэнцыях, працаваў з вядомымі вучонымі, лётчыкамі-выпрабавальнікамі. Разам з іншымі спецыялістамі распрацоўваў кабіну легендарнага шматразовага касмічнага карабля “Буран”. Пад яго кіраўніцтвам былі выкананы базавыя вузлы кабіны карабля, сістэмы кіравання лятальных апаратаў і інш.
Паралельна з навуковай працай Г. Р. Маньшын прымаў актыўны ўдзел у грамадскім жыцці краіны. З 1993 г. ён быў прэзідэнтам Міжнароднай акадэміі інфармацыйных тэхналогій. Распрацаваў прыярытэтную праграму ў галіне інфармацыйных тэхналогій па рашэнні глабальных праблем Рэспублікі Беларусь. З 1997 г. ён з'яўляўся старшынёй Беларуска-Расійскага грамадскага камітэта “Саюз”, сустаршынёй Саюзнай грамадскай палаты.
За працы ў галіне спецыяльнай кібернетыкі вучоны быў удастоены Дзяржаўнай прэміі СССР (1985), а таксама ўзнагароджаны ордэнам “Знак Пашаны” (1981), ордэнам М. Ламаносава (2007), медалямі. Геральд Рыгоравіч Маньшын шмат зрабіў для развіцця авіяцыі, касманаўтыкі, машынабудавання.
Матэрыял падрыхтаваны ў 2012 г.