Беларускі гісторык, публіцыст, журналіст Іван Іванавіч Сачанка нарадзіўся ў в. Вялікі Бор Хойніцкага раёна. У гады Вялікай Айчыннай вайны прымусова разам з бацькамі быў вывезены ў Германію. З чэрвеня 1942 па студзень 1945 г. знаходзіўся ў канцэнтрацыйным лагеры Дахау ( Германія), дзе давялося спазнаць шмат пакут. Пасля заканчэння сярэдняй школы І.І. Сачанка служыў у радах Савецкай арміі. У 1960 г. паступіў на аддзяленне журналістыкі філалагічнага факультэта Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта (БДУ), якое скончыў у 1965 г. Яшчэ на пятым курсе сумяшчаў вучобу з работай адказнага сакратара газеты «Беларускі ўніверсітэт». Вучыўся ў аспірантуры. У 1971 г. абараніў кандыдацкую дысертацыю па тэме «Кузьма Чорный – журналист, публицист» і стаў выкладчыкам кафедры гісторыі журналістыкі БДУ. У 1978–1986 гг . – намеснік дэкана факультэта журналістыкі. У 1982 г. абараніў доктарскую дысертацыю па тэме «Публицистика в борьбе против фашизма и неонацизма: (исторический опыт, традиции, практика)». У 1983 г. стаў доктарам гістарычных навук, у 1984 г. – прафесарам. У 1984–2003 гг. узначальваў кафедру замежнай журналістыкі і літаратуры.

Сфера навуковых інтарэсаў рознабаковая: даследуе тэорыю і практыку нацыянальных і замежных сродкаў масавай інфармацыі, публіцыстыку беларускіх пісьменнікаў, камунікацыйныя прасторы ў працэсе інтэграцыі еўрапейскага кантынента і інш. Ім апублікавана шмат навуковых і вучэбна-метадычных прац. Сярод іх – «Кузьма Чорны – публіцыст» (1972, разам з Р.В. Булацкім), «Публіцыстыка беларускіх пісьменнікаў у гады Вялікай Айчыннай вайны» (1977), «Война и публицистика» (1980), «Меридианы дружбы» (1992, разам з А.В. Шарапам), «Международная журналистика» (2001, з Я.Ф. Коневым), «Теория и практика зарубежной журналистики» (2012, з Я.Ф. Коневым, Т.М. Дасаевай). З'яўляецца адным са складальнікаў «Хрэстаматыі па гісторыі беларускакй савецкай публіцыстыкі» (1974, з Р.В. Булацкім), адным з аўтараў падручніка «Гісторыя беларускай журналістыкі» (1979, з Р.В. Булацкім, С.В. Говіным) і інш.

Як кваліфікаваны выкладчык на высокім навуковым і метадычным узроўні чытаў студэнтам лекцыі па крытыцы, тэорыі і практыцы замежнай журналістыкі, вёў спецкурсы і спецсемінары. Чытаў такія курсы, як «Асновы творчай дзейнасці журналіста-міжнародніка», «Сучасныя замежныя СМІ», «Гісторыя замежнай журналістыкі», «Свабода слова і сацыяльная адказнасць журналіста-міжнародніка».

Яго запрашалі з лекцыямі ў Сафійскі дзяржаўны ўніверсітэт, Свабодны нямецкі ўніверсітэт (Заходні Берлін). Займаўся падрыхтоўкай да абароны аспірантаў, у тым ліку і грамадзян Непала, Сірыі, Іарданіі, Польшчы і іншых краін.

Іван Сачанка ў 1998 г. атрымаў званне «Заслужаны журналіст Рэспублікі Беларусь» і «Выдатнік асветы Рэспублікі Беларусь». Ён ўзнагароджаны прэміяй Саюза журналістаў СССР (1980), медалямі. З'яўляецца старшынёй Мінскага гарадскога аб'яднання былых малалетніх вязняў фашызму і Камітэта дружбы «Мінск– Майнц».

Матэрыял падрыхтаваны ў 2013 г.