Выдатны матэматык і таленавіты педагог Іван Пятровіч Доўбня з’яўляецца аўтарам каля 100 вучэбных дапаможнікаў, навуковых і навукова-метадычных прац. У сваіх даследаваннях вучоны звяртаўся да алгебры, тэорыі абелевых інтэгралаў і пытанняў выкладання матэматыкі ў вышэйшых і сярэдніх вучэбных установах. Многія з падручнікаў І. П. Доўбні перавыдаваліся па некалькі разоў, а некаторыя метадычныя ідэі з’яўляюцца актуальнымі і ў цяперашні час.

Нарадзіўся будучы вучоны 31 студзеня 1853 г. у г. Пінску ў сям’і “унтэр-афіцэра”. Скончыў пінскую гімназію, у якой вучыўся “на выдатна” і заўсёды вылучаўся сваімі адметнымі матэматычнымі здольнасцямі. Дзякуючы гімназічным выкладчыкам матэматыкі П. Л. Мальчэўскаму і С. М. Самусю, якія прывілі юнаку любоў да прадмета, сваё далейшае жыццё ён вырашыў звязаць менавіта з матэматыкай. У 1870–1875 гг. малады чалавек вучыўся ў Пецярбургскім горным інстытуце, пасля заканчэння якога паступіў на двухгадовыя педагагічныя курсы пры Другой Пецярбургскай ваеннай гімназіі, дзе рыхтавалі выкладчыкаў-вайскоўцаў.

У 1877–1880 гг. працаваў выкладчыкам матэматыкі ў ваеннай гімназіі ў Арэнбургу, у 1880–1896 гг. – выкладчыкам кадэцкага корпуса ў Ніжнім Ноўгарадзе. У перыяд педагагічнай дзейнасці ў вайсковых навучальных установах, нягледзячы на вялікую вучэбную нагрузку, І. П. Доўбня напісаў шэраг навуковых і навукова-метадычных прац па матэматыцы. Вынікі яго даследаванняў дакладваліся і абмяркоўваліся на паседжаннях секцыі фізіка-матэматычных навук таварыства прыродазнаўцаў пры Казанскім універсітэце, членам якога ён быў з 1888 г.

Першыя навуковыя даследаванні І. П. Доўбні працягвалі працы вядомых матэматыкаў Н. Абеля і Б. Рымана і былі звязаны з алгебрай і тэорыяй абелевых інтэгралаў. Вынікі сваёй навуковай працы вучоны падагульніў у манаграфіі, прадстаўленай савету Пецярбургскага горнага інстытута ў якасці доктарскай дысертацыі. У 1896 г. пасля абароны дысертацыі І. П. Доўбня быў пераведзены на пасаду прафесара кафедры вышэйшай матэматыкі, а ў 1897 г. узначаліў яе. У 1910 г. Іван Пятровіч стаў рэктарам Пецярбургскага горнага інстытута.

Як адзначалі яго калегі і вучні (сярод якіх быў і Н. М. Крылоў – матэматык, акадэмік АН СССР), таленавіты вучоны І. П. Доўбня быў яшчэ і выключным выкладчыкам, выкладчыкам-мастаком, які бездакорна валодаў сваім майстэрствам. Яго бліскучыя і захапляльныя лекцыі былі здольны абудзіць цікавасць да навукі ў любога, нават самага далёкага ад матэматыкі чалавека. За сваю выдатную і бездакорную выкладчыцкую працу і навуковую дзейнасць вучоны быў узнагароджаны 6 ордэнамі.

Матэрыял падрыхтаваны ў 2011 г.