Леанід Адамавіч Сасноўскі нарадзіўся ў в. Палессе Чачэрскага раёна Гомельскай вобласці. У 1958 г. скончыў Ленінградскі горны інстытут імя Г. В. Пляханава. У 1958‒1962 гг. працаваў на Аляксандраўскім машынабудаўнічым заводзе тэхнолагам механічнага і інструментальнага цэхаў, інжынерам-канструктарам, інжынерам-тэхнолагам, старшым інжынерам-тэхнолагам канстурактарскага бюро. У 1962‒1964 гг. быў старшым выкладчыкам Пермскага політэхнічнага інстытута. У 1964‒1967 гг. вучыўся ў аспірантуры Цэнтральнага навукова-даследчага інстытута тэхналогіі машынабудавання ў Маскве. У 1967 г. абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму «Исследование деформаций и разрушений мягкой стали при повторно-статистических нагружениях». З 1967 г. з’яўляўся загадчыкам лабараторыі, загадчыкам аддзела трываласці Усесаюзнага навукова-даследчага інстытута кампрэсарнага машынабудавання (г. Сумы). У 1976‒1979 г. працаваў дацэнтам, загадчыкам кафедры Магілёўскага тэхналагічнага інстытута. З 1980 г. працоўны і навуковы шлях Л. А. Сасноўскага звязаны з Беларускім інстытутам інжынераў чыгуначнага транспарту (цяпер Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт транспарту). Ён быў загадчыкам кафедры прыкладной матэматыкі і тэорыі надзейнасці, прафесарам кафедры будаўнічай механікі, выкладчыкам кафедры лакаматываў. У 1987 г. абараніў доктарскую дысертацыю на тэму «Критерии предельного состояния металлов и элементов конструкций при переменных нагрузках и вероятностной постановке». Адначасова з работай ва ўніверсітэце Л. А. Сасноўскі з’яўляўся дырэктарам навукова-вытворчага аб’яднання «Трыбафатыка» (з 1992 г.), галоўным навуковым супрацоўнікам, загадчыкам лабараторыі трыбафатыкі падвойнага падпарадкавання вытворчага аб’яднання «Гомсельмаш» (з 1998 г.), кіраўніком міжведамаснай лабараторыі «Трыбафатыка» (з 2004 г.).

Леанід Адамавіч ‒ аўтар больш за 300 навуковых прац па будаўнічай механіцы, супраціўленні матэрыялаў, тэорыі надзейнасці, механіцы стомленаснага разбурэння, тэарэтычных асновах трыбафатыкі. Сярод іх ‒ «Статистическая механика усталостного разрушения» (1987), « Трибофатика: новые идеи в перспективном направлении» (1990, у суаўтарстве), «Теория накопления износоусталостных повреждений» (2000, у суаўтарстве), «Живучесть линейной части нефтепровода» (2004, у суаўтарстве), «Механика износоусталостного повреждения» (2007) і інш. Вучоны распрацаваў імавернасную мадэль дэфармаванага цвёрдага цела, канцэпцыю вязкасці разбурэння, кінетычную функцыю ацэнкі і накаплення пашкоджанняў і інш. Самым значным дасягненнем Л. А. Сасноўскага стала абгрунтаванне асноў трыбафатыкі – раздзела механікі, які вывучае комплекснае разбурэнне сілавых сістэм машын і абсталявання.

У 1998 г. Леанід Адамавіч удастоены ганаровага звання заслужанага дзеяча навукі Рэспублікі Беларусь, у 1997 г. стаў лаўрэатам Дзяржаўнай прэміі Украіны (1997). Вучоны ўзнагароджаны сярэбраным медалём ВДНГ СССР (1989), нагруднымі знакамі «За выдатныя поспехі ў працы» (1986), «Ганаровы транспартнік» (1993), «Выдатнік адукацыі Рэспублікі Беларусь» (2005), «Ганаровы чыгуначнік ААТ РЖД» (2008) і інш. У 2020 г. Леанід Адамавіч атрымаў медаль Францыска Скарыны.

Матэрыял падрыхтаваны ў 2025 г.