Барыс Львовіч Шапашнік — гордасць айчыннага аўтамабілебудавання, геніяльны канструктар, стваральнік унікальнай аўтамабільнай тэхнікі, аналагаў якой доўга не існавала ні ў адной краіне свету. Ім распрацаваны колавыя шасі для мантажу ўзбраення, у тым ліку для стратэгічных ракетных комплексаў.

Такіх людзей называюць “чалавек, які зрабіў сябе сам”. Барыс Львовіч Шапашнік нарадзіўся ў Пінску ў сям’і рамесніка. У 15 гадоў ён пачаў працаваць падручным на невялікіх будаўнічых работах і з цягам часу стаў самым заслужаным канструктарам аўтамабільнай тэхнікі Савецкага ВПК (Ваенна-прамысловага комплексу).

Барыс Шапашнік атрымаў вышэйшую адукацыю ў лепшым тэхнічным ВНУ СССР — Маскоўскім дзяржаўным тэхнічным універсітэце імя М. Э. Баўмана. Сваю прафесійную кар’еру Барыс Львовіч пачынаў на Маскоўскім аўтазаводзе, дзе прайшоў шлях ад тэхніка рысорнага цеха да галоўнага канструктара. Пасля працаваў на пасадзе галоўнага канструктара на Ульянаўскім і Навасібірскім аўтазаводах.

У 1949 г. Барыса Шапашніка перавялі на Мінскі аўтамабільны завод, дзе перад ім паставілі задачу: стварыць самазвал грузапад’ёмнасцю 25 тон, аналагаў якому не было б у свеце. З цягам часу Барыс Львовіч узначаліў спецыяльнае канструктарскае бюро (СКБ-1). Ён стварыў унікальную аўтамабільную тэхніку, распачаўшы сваю работу практычна з нуля. Шапашніку неаднаразова даводзілася прымаць неардынарныя канструктарскія рашэнні ў працэсе праектавання: ваенная тэхніка павінна адпавядаць самым жорсткім тэхнічным патрабаванням Міністэрства абароны. З імем Барыса Львовіча звязаны распрацоўкі і ўкараненне ў вытворчасць мноства разнастайных аўтатранспартных сродкаў, у тым ліку такіх, якія асвойваліся ў краіне ўпершыню. Аднак галоўнае месца ў яго дзейнасці займаюць паўнапрывадныя шматвосевыя шасі для мантажу сістэм узбраення і цягачы для перавозкі буйнагабарытных, непадзельных, цяжкавагавых грузаў ва ўмовах розных дарог і мясцовасці. Сярод іх ёсць абсалютна ўнікальныя ўзоры: паўнапрывадныя пазадарожныя шасі грузапад’ёмнасцю 150 і 220 тон, з электрапрывадам колаў на пераменным току, з газатурбінным рухавіком і колавай формулай 12х12 і 24х24.

Пацверджаннем высокага прафесіяналізму Барыса Львовіча Шапашніка можна лічыць і такі факт: тры заводы — Беларускі аўтамабільны завод (БелАЗ), Магілёўскі аўтамабільны завод (МаАЗ) і Курганскі завод колавых цягачоў (КЗКТ) — пачалі сваё існаванне менавіта з выпуску аўтамабіляў, распрацаваных пад яго краўніцтвам. Напрыклад, развіццё КЗКТ пачалося з асваенння вытворчасці цягачоў МАЗ-535, МАЗ-537 і МАЗ-538, Беларускі аўтазавод (БелАЗ) атрымаў усю тэхнічную дакументацыю на самазвалы МАЗ-525 і МАЗ-530, а Магілёўскі аўтазавод (МаАЗ) — канструктарскую дакументацыю скрэпера МАЗ-529В.

Заслугі Барыса Львовіча Шапашніка адзначаны высокімі дзяржаўнымі ўзнагародамі: ён удастоены ганаровага звання Героя Сацыялістычнай Працы (1973), узнагароджаны двума ордэнамі Леніна, ордэнам Кастрычніцкай Рэвалюцыі, двума ордэнамі Працоўнага Чырвонага Сцяга, двума ордэнамі “Знак Пашаны”. Барыс Шапашнік — лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1968) і Ленінскай прэміі (1976), заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі Беларусі (1962), доктар тэхнічных навук. У 1958 г. у Бруселі (Бельгія) унікальнасць і якасць канструкцыі саракатоннага МАЗ-530, створанага на аснове распрацовак Шапашніка, былі адзначаны Гран-пры Сусветнай прамысловай выстаўкі.

Выдатны канструктар Барыс Львовіч Шапашнік, які аддаў 55 гадоў свайго жыцця стварэнню аўтамабіляў-гігантаў, пайшоў з жыцця 12 верасня 1985 г. Ён быў высокакваліфікаваным спецыялістам, выдатным канструктарам, адным з арганізатараў стварэння новай аўтамабільнай тэхнікі. Імя Барыса Львовіча Шапашніка назаўсёды ўвайшло ў гісторыю айчыннага аўтамабілебудавання.

Адметны канструктар, ён стварыў і выхаваў новую канструктарскую школу, вучні якой не толькі захавалі традыцыі, што склаліся ў ёй, але і развілі іх. На працягу многіх гадоў усе рухомыя колавыя грунтавыя ракетныя комплексы стратэгічнага прызначэння базіруюцца на транспартных сродках, створаных пад кіраўніцтвам Барыса Львовіча Шапашніка. І вельмі сімвалічна, што 17 снежня — дзень нараджэння і галоўнага канструктара, і Ракетных войскаў стратэгічнага прызначэння.