Марат Фёдаравіч Ягораў нарадзіўся ў Севастопалі (Украіна). У жніўні 1941 г. 18-цігадовы юнак добраахвотна уступіў у рады Чырвонай Арміі, ваяваў у складзе знакамітай 8-й гвардзейскай арміі генерал-лейтэнанта В.І. Чуйкова. Марат Ягораў прымаў удзел у абароне Каўказа, вызваленні Кубані, Украіны, Малдавіі, Беларусі і Польшчы. Смелы і мужны разведчык неаднаразова быў адзначаны франтавымі ўзнагародамі: ордэнам Айчыннай вайны І ступені, ордэнам Чырвонай Зоркі, ордэнам Славы ІІІ ступені, шматлікімі медалямі. Увосень 1944 г. гвардыі старшы сяржант Ягораў атрымаў ордэн “Жыцця” – быў накіраваны ў Маскоўскае ваенна-палітычнае вучылішча імя У.І. Леніна (цяпер Ваенны ўніверсітэт Міністэрства абароны Расійскай Федэрацыі). У чэрвені 1945 г. Марат Ягораў быў у ліку салдат, якія прымалі ўдзел у знакамітым Парадзе Перамогі ў Маскве.

Пасляваенныя гады М.Ф. Ягорава былі звязаны з журналістыкай: у 1961 г. ён скончыў завочнае аддзяленне факультэта журналістыкі БДУ, у 1961–1965 гг. працаваў карэспандэнтам армейскіх газет. Пасля выхаду ў адстаўку падпалкоўнік Ягораў працаваў на Беларускім радыё і тэлебачанні ў якасці спецыяльнага карэспандэнта, з’яўляўся намеснікам дырэктара Бюро прапаганды мастацкай літаратуры Саюза пісьменнікаў БССР. У гэтыя гады М.Ф. Ягораў піша апавяданні, аповесці, гумарэскі для дзяцей і моладзі, якія публікуюцца ў зборніках, часопісах і газетах Беларусі, Расіі, Украіны, Германіі і Балгарыі. Ён аўтар сцэнарыяў і рэжысёр дакументальных кінафільмаў: «Аперацыя Днепр», «Небяспечныя павароты» (абодва 1968), «Галоўны пост Радзімы» (1969), «За мір на зямлі» (1975), «Калі не мы, то хто?...» (1976) і інш. За заслугі ў галіне культуры М.Ф. Ягораву было прысвоена ганаровае званне заслужанага работніка культуры БССР (1986), а таксама званне заслужанага журналіста Саюза журналістаў Рэспублікі Беларусь.

У сакавіку 1972 г. на Другой Усебеларускай канферэнцыі прыхільнікаў міру Марат Фёдаравіч Ягораў быў абраны намеснікам старшыні Беларускай рэспубліканскай камісіі садзеяння Савецкаму фонду міру. Са жніўня 1991 г. па лістапад 2010 г. – бяссменны старшыня Беларускага фонду міру, віцэ-прэзідэнт Міжнароднай асацыяцыі фондаў міру, удзельнік Цэнтральнага савета Саюзнай грамадскай палаты, член прэзідыума Еўрапейскага форуму міру, Ганаровы член праўлення Асацыяцыі клубаў ЮНЕСКА. Марат Фёдаравіч актыўна прапагандаваў ідэі дабра і міласэрнасці: з 1992 г. ён быў старшынёй Міжнароднай гуманітарнай няўрадавай арганізацыі «Чарнобыль–помач», з 1996 г. – намеснікам старшыні «Міжнароднага саюза чарнобыльскіх ініцыятараў». Дзякуючы М.Ф. Ягораву тысячы дзяцей з забруджаных радыенуклідамі беларускіх тэрыторый змаглі паправіць сваё здароўе ў Германіі, Італіі, Іспаніі, Швецыі, Бельгіі, Галандыі, Ірландыі, Вялікабрытаніі, Ізраілі і іншых краінах.

Марат Фёдаравіч Ягораў арганізаваў вялізную колькасць дабрачынных мерапрыемстваў: марш міру жанчын Осла–Ленінград–Масква–Мінск (па тэрыторыі Беларусі, 1982), дабрачынны велапрабег Германія–Беларусь «Тур-парпер 91», сродкі ад якога былі пералічаны на рахунак Нацыянальнага цэнтра дзіцячай анкалогіі ў Бараўлянах. У 2000–2009 гг. М.Ф. Ягораў выступаў як арганізатар дабрачынных міжнародных велапрабегаў па збору сродкаў дзіцячым дамам і школам-інтэрнатам, лёгкаатлетычных звышмарафонаў (сверхмарафонаў) міру па маршруце Іванава–Масква–Смаленск–Брэст (2001, 2006, 2007, 2010). Марат Фёдаравіч – арганізатар і ўдзельнік міжнародныага аўтапрабегу, прысвечанага 60-годдзю пачатку Вялікій Айчыннай вайны і 16-годдзю Чарнобыльскай катастрофы па Беларусі, Польшчы і Германіі (2001); Міжнароднага велапрабегу «За безъядерную, мирную Европу. Нет фашизму» (2006, 2007, 2009); велапрабегу Парыж–Мінск–Масква–Пекін у падтрымку Алімпіяды (2008).

Як старшыня Беларускага фонду міру М.Ф. Ягораў прымаў удзел у юбілейных мерапрыемствах, прысвечаных 60-годдзю Ялцінскай канферэнцыі (2005), антываеннай акцыі «Символические похороны последнего немецкого солдата» (Берлін, 2006), выступаў з дакладамі на канферэнцыях у Вашынгтоне, Берліне, Брэмене, Кіеве і Маскве. М.Ф. Ягораву даводзілася сустракацца з выдатнымі дзяржаўнымі, палітычнымі і грамадскімі дзеячамі розных краін свету. З міратворчымі місіямі ён пабываў у Афганістане, Ізраілі, Лаосе, Абхазіі, Нагорным Карабаху, Паўднёвай і Паўночнай Карэі і іншых краінах.

Марат Фёдаравіч Ягораў удастоены звання «Міжнародны пасол міру», увайшоў у лік выдатных лідараў і выдатных дзеячаў ХХ ст., стаў «Чалавекам года Беларусі» сярод грамадскіх дзеячаў (2001). За вялікія дасягненні ў справе ўмацавання міру М.Ф. Ягораў быў узнагароджаны ордэнам Францыска Скарыны (2001), ордэнам Пашаны (2008), ордэнам святога раўнаапостальнага Вялікага князя Уладзіміра ІІ (2006) і ІІІ ступені (2003) Рускай Праваслаўнай Царквы, вялікай колькасцю ўзнагарод міратворчых, дабрачынных і ветэранскіх арганізацый Расіі, Польшчы, Германіі, Балгарыі і Кітая. Марат Фёдаравіч – ганаровы грамадзянін Адэсы (Украіна), г. Трэлі (Ірландыя), г. Сант-Хеленс (Англія), г. Магнушаў (Польшча). Ён увайшоў у гісторыю як чалавек з актыўнай грамадскай пазіцыяй, аўтар шматлікіх выступленняў і публікацый па праблемах вайны і міру, сапраўдны “Сябар народаў”.

Матэрыял падрыхтаваны ў 2013 г.