Кацярына Карстэн (у дзявоцтве – Хадатовіч) нарадзілася 2 чэрвеня 1972 г. у в. Асечана Крупскага раёна Мінскай вобласці. У 1987 г. у школу, дзе вучылася будучая чэмпіёнка, прыйшоў ліст аб наборы дзяўчат у групу веславання. Крыху пазней прыехалі і трэнеры па веславанні і лёгкай атлетыцы, якіх уразіла высокая і спартыўная дзяўчына. Кацярына згадзілася на прапанову трэнера Анатоля Квяткоўскага і абрала веславанне. З першай спробы пакарыць "адзіночку" пачынаючай спартсменцы не ўдалося, таму трэнеры пасадзілі яе ў лодку-васьмёрку. Але неўзабаве Кацярына вярнулася ў адзіночны разрад. Ужо ў 1990 г. праз 3 гады пасля пачатку заняткаў, Кацярына Хадатовіч стала чэмпіёнкай свету сярод юніёрак. Праз год, на “дарослым” чэмпіянаце свету, яна заваявала “бронзу” ў двойцы парнай.

На XXV летніх Алімпійскіх гульнях 1992 г. у Барселоне Кацярына ўваходзіла ў склад экіпажа лодкі-чацвёркі, які заваяваў бронзавы медаль. На наступных XXVI летніх Алімпійскіх гульнях, якія праходзілі ў 1996 г. у Атланце, Кацярына Карстэн выступала ўжо ў адзіночным разрадзе. У паўфінале беларуска трапіла ў адзін заезд з галоўнай фаварыткай Алімпіяды канадкай Сілкен Лаўман – бронзавым прызёрам Барселоны-92 і лідэрам сезона. Перад заездам трэнер Карстэн Анатоль Квяткоўскі прапанаваў спартсменцы схітраваць, паказаўшы суперніцы, што яна стамілася, а на фінішы рэзка паскорыцца. Такая тактыка дапамагла ёй заваяваць залаты медаль, які стаў першай узнагародай такой вартасці ў суверэннай Беларусі.

Пачынаючы з 1996 г. беларуская спартсменка 16 гадоў не сыходзіла з п'едэстала на топ-турнірах самага высокага ўзроўню – чэмпіянатаў свету і Алімпійскіх гульняў. Выключэннем стаў толькі 1998 г. – год нараджэння дачкі. Вярнуўшыся ў вялікі спорт, Карстэн зноў прадэманстравала высокі клас, выйграўшы чэмпіянат свету ў 1999 г., а затым і XXVII летнія Алімпійскія Гульні 2000 г. у Сіднэі.

Пасля Алімпіяды ў Сіднэі Кацярына Карстэн па-ранейшаму была адным з лідэраў сусветнага акадэмічнага веславання і фаварытам спаборніцтваў любога ўзроўню. Аднак, трохразовай алімпійскай чэмпіёнкай ёй не ўдалося стаць – на XXVIII летніх Алімпійскіх гульнях 2004 г. у Афінах Кацярына стала другой, саступіўшы чэмпіёнскі тытул немцы Катрын Рутшоў. Пачынаючы з 2005 г. 3 сезоны запар Карстэн атрымлівала перамогу на чэмпіянатах свету. На XXIX летніх Алімпійскіх гульнях беларуская вяслярка дадала ў скарбонку сваіх алімпійскіх узнагарод “бронзу” Пекіна.

На жаль, на шостай і сёмай ў сваёй кар'еры Алімпіядах (у Лондане ў 2012 г. і Рыо-дэ-Жанейра ў 2016 г.) Кацярына Карстэн засталася без медалёў. Тым не менш, спартсменка працягвае займацца веславаннем і далей. У канцы мая 2017 г. яна выйграла “серабро” чэмпіянату Еўропы.

За свае спартыўныя поспехі Кацярына Карстэн узнагароджана ордэнамі Пашаны і Айчыны трох ступеняў, адзначана таксама ганаровай граматай Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь (1992), медалём “За працоўныя заслугі” (2008), ганаровай граматай Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі (2010). Стала ганаровым грамадзянінам Крупскага раёна (2006) і лаўрэатам прэміі “Беларускі спартыўны Алімп” (2008).

Даведка падрыхтавана на аснове матэрыялаў сайта Нацыянальнага алімпійскага камітэта Рэспублікі Беларусь у 2019 г.