Дата начала:
01.07.1926 Пінск, г., Брэсцкая вобласць
Краткая справка:
дзяржаўная ўстанова
Названия на других языках:
Museum of the Belarusian Palesse (английский); Музей Белорусского Полесья (русский);
Предыдущие названия:
Беларускі дзяржаўны музей сацыялістычнага пераўтварэння Палесся; Пінскі абласны (занальны) краязнаўчы музей; Пінскі абласны гісторыка-краязнаўчы музей; Пінскі гісторыка-рэвалюцыйны музей; Пінскі краязнаўчы музей
3556 символов
Справка
Знаёмства з рэгіянальнай культурай і гісторыяй адбываецца ў Музеі Беларускага Палесся. У 1924 г. праўленнем Палескага краязнаўчага таварыства прынята рашэнне аб стварэнні ў Пінску краязнаўчага музея. Праз два гады ён быў адкрыты для наведвальнікаў. З 1990 г. мае сучасную назву, а на працягу 1995–1996 гг. пераехаў у будынак былога калегіума езуітаў. Сёння ў музеі працуюць часовыя экспазіцыі: «Гісторыя Піншчыны», «Прырода Палесся», «Піншчына ў гады Вялікай Айчыннай вайны», «Рускае мастацтва XIX–XX стст.», «Партрэтны жывапіс XVIII–XIX стст.», «Беларускі жывапіс 1950–1980-х гг.», «Промыслы і рамёствы Палесся», «Гарадскі побыт пачатку XX ст.», галерэя партызанскай славы. У фондах (на 2014 г.) налічвалася 69 823 адзінкі асноўнага фонду і 15 701 адзінка навукова-дапаможнага фонду. Знаёмства пачынаецца з залы, прысвечанай промыслам і рамёствам жыхароў Палесся. Для моладзі многія прадстаўленыя прадметы – гісторыя, а ў некаторых вёсках старажылы і зараз імі карыстаюцца. Першы пакой залы расказвае пра ткацтва і сельскі побыт палешукоў. У ёй прадстаўлены самаробныя бочкі, вёдры, ступа, маслабойка і драўляны «тэрмас», у якім пастухі насілі з сабой на пашу ваду, малако і інш. Асаблівай увагі заслугоўвае адзіны ў Беларусі самаробны драўляны ровар 1931 г. Тут таксама знаходзіцца адзенне сельскага жыхара першай паловы XX ст.: лапці, плеценыя сумкі, скураны кашалёк. Знаёмства з першай залай заканчваецца рэканструкцыяй працоўнага месца каваля. Наступная звязана з гісторыяй Піншчыны. Пад шклом выстаўлены прадметы і фрагменты, знойдзеныя ў час археалагічных раскопак: першабытныя прылады працы, жаночыя ўпрыгажэнні I ст. да н. э. – II ст. н. э., зуб і частка косткі маманта, якія таксама былі выяўлены на пінскай зямлі. Унікальным экспанатам з’яўляецца саркафаг XII ст., што быў знойдзены ў Тураве. Зроблены ён з ружовага сланца. Адна з частак пакоя прысвечана распаўсюджванню хрысціянства на пінскай зямлі, дзе знаходзіцца каменны крыж «баба». Ёсць экспазіцыя пра час, калі пінская зямля ўваходзіла ў склад ВКЛ, тут захоўваецца статут ВКЛ, выдадзены ў 1694 г. У вітрыне выстаўлены сапраўдная кальчуга і калекцыя халоднай зброі, якія ахоўваюць сярэдневяковыя ваяры. Асобная зала музея прысвечана Вялікай Айчыннай вайне. Прадстаўленыя экспанаты знаёмяць наведвальнікаў з гісторыяй стварэння першага партызанскага атрада, партызанскім рухам Піншчыны і трагедыяй Пінскага гета. Ёсць у музеі зала, дзе асвятляецца жыццё пінчан на пачатку XX ст. У пакоі адноўлены інтэр’ер кватэры гарадскога жыхара. Сярод экспанатаў – шматлікія фатаграфіі Пінска, тэлефон, самавар, газавая гарэлка, гадзіннік, стол, крэслы, грамафон, шафа, насценныя ўпрыгажэнні. Асобнае месца належыць экспанату-кушэтцы Я. Коласа, які раней стаяў у доме, дзе жыў пісьменнік. Гонар музея – багатая калекцыя жывапісу, што паступіла з фондаў Нацыянальнага мастацкага музея Рэспублікі Беларусь, Дзяржаўнай Траццякоўскай галерэі, Дзяржаўнага мастацкага фонду СССР. Усяго ў музеі захоўваецца каля двух тысяч карцін. Сярод іх палотны вядомых рускіх мастакоў XIX – пачатку XX ст. І. Шышкіна, В. Васняцова, В. Паленава, В. Пярова, І. Рэпіна, М. Касаткіна, М. Лебедзева, К. Макоўскага, Л. Саламаткіна, беларускіх жывапісцаў В. Бялыніцкага-Бірулі і Ю. Пэна, а таксама творы, што належалі Радзівілам. Сёння музей з’яўляецца метадычным цэнтрам для ўсіх музейных устаноў Палескага рэгіёна, а супрацоўнікі займаюцца фарміраваннем пастаяннай экспазіцыі, стварэннем электроннага каталога музейных прадметаў, навукова-адукацыйнай і выставачнай работай.