Торлін Андрэй Іванавіч

Дата рождения: 20.05.1920 Мінск, г.

Дата смерти: пасля 2007 г. Мінск, г.

Краткая справка: работнік жыллёва-камунальнай гаспадаркі (слесар-водаправодчык), Герой Сацыялістычнай Працы (1966), лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі (1976), узнагароджаны ордэнамі Леніна, Айчыннай вайны І і І ступеняў, Чырвонай Зоркі, медалямі

Имена на других языках: Торлин Андрей Иванович (русский);

Андрэй Іванавіч Торлін нарадзіўся ў Мінску ў рабочай сям’і. З 1936 г. працаваў слесарам-водаправодчыкам у сістэме Мінскага камунальнага трэста.

У час Вялікай Айчыннай вайны А.І. Торлін служыў у асобным танкавым агнямётным батальёне. Ваяваў на Волхаўскім і Ленінградскім франтах, удзельнічаў у прарыве блакады Ленінграда, Мгінскай, Люблін-Брэсцкай, Варшаўска-Познанскай і Берлінскай наступальных аперацыях. За ўдзел у эвакуацыі і рамонце падбітых баявых машын быў узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі.

Пасля перамогі А.І. Торлін уладкаваўся на працу ў Мінскі трэст па эксплуатацыі водаправода і каналізацыі. Праз год узначаліў брыгаду слесараў аварыйна-аднаўленчых работ. Слесары на чале з Андрэем Іванавічам прыклалі шмат намаганняў для аднаўлення і наладжвання бесперабойнай працы гарадскога водаправода, паказалі сябе добрасумленнымі, адказнымі і ініцыятыўнымі работнікамі. Не раз заставаліся працаваць пасля змены, каб ліквідаваць аварыі, аднымі з першых перайшлі на абслугоўванне дзвюх норм водаправодных сетак. Перадавая брыгада датэрмінова выканала заданне сёмай пяцігодкі і прынятыя абавязацельствы.

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 20 снежня 1966 г. за выдатныя поспехі, дасягнутыя ў развіцці жыллёва-камунальнай гаспадаркі і выкананні вытворчых заданняў, Андрэю Іванавічу Торліну было прысвоена званне Героя Сацыялістычнай Працы з уручэннем ордэна Леніна і залатога медаля «Серп і Молат».

Не менш паспяхова калектыў пад кіраўніцтвам А.І. Торліна працаваў у наступныя гады, выконваючы заданні восьмай і дзявятай пяцігодак. Андрэй Іванавіч актыўна займаўся навучаннем моладзі, доўгія гады ўзначальваў савет настаўнікаў аб’яднання «Мінскводаканал». Працаваў на прадпрыемстве да выхаду на заслужаны адпачынак.

Выбіраўся дэпутатам Мінскага гарадскога Савета дэпутатаў працоўных, членам Усесаюзнага савета навукова-тэхнічных таварыстваў. Узнагароджаны ордэнамі Леніна, Айчыннай вайны І-й і ІІ-й ступеняў, Чырвонай Зоркі, медалямі. Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларускай ССР (1976) за выдатныя дасягненні ў працы.

Пераклад 2021 г. матэрыялаў інтэрнэт-праекта «Герои страны».