Аляксандр Іванавіч Гарошка нарадзіўся ў Мінску. У гады фашысцкай акупацыі знаходзіўся ў сваякоў у Татарыі. У 16-гадовым узросце пачаў працоўную дзейнасць на мясцовым піваварным заводзе.

Тэрміновую воінскую службу праходзіў у стралковай дывізіі пад Мінскам. Пасля звальнення ў запас уладкаваўся працаваць на Мінскі прыборабудаўнічы завод імя Леніна ў цэх дакладнай механікі, асноўнай прадукцыяй якога былі дазіметрычныя прыборы. Працаваў фрэзероўшчыкам на высокадакладных станках, меў асабістае таўро, доўгі час кіраваў брыгадай станочнікаў, усе члены якой былі ўніверсальнымі спецыялістамі.

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 7 жніўня 1986 г. за вялікія поспехі, дасягнутыя ў выкананні заданняў адзінаццатай пяцігодкі, Аляксандр Іванавіч Гарошка быў удастоены звання Героя Сацыялістычнай Працы з уручэннем ордэна Леніна і залатога медаля “Серп і Молат”.

Аляксандр Гарошка працаваў на прадпрыемстве да выхаду на на заслужаны адпачынак. Узнагароджаны двума ордэнамі Леніна, ордэнам Кастрычніцкай Рэвалюцыі і “Знак Пашаны”, медалямі.

Пераклад 2021 г. матэрыялаў інтэрнэт-праекта “Герои страны”.