За ўсё мы ўдзячны ім
Была вайна, была вайна, была вайна…
Была за ёю пераможная вясна,
І гром салюта, і птушыны грай,
Людская радасць з краю ў край!
І мірны ўсход, і цішыню
Усе адчулі, нібы ўпершыню.
Адчуў салдат, адчуў сявец:
Вайне канец! Вайне канец!
Гарматным рэхам вёсны адгулі.
Рунеюць зноў жытнёвыя палі.
Ды толькі смутак наш і дні трывог
Застылі ў абелісках ля дарог.
І кожны год, нібыта ўпершыню,
Прыходзім мы да Вечнага агню,
Нясём паклон, нясём салют –
Нам не забыць такіх мінут!
Гараць гірлянды, гальштукі цвітуць –
Нашчадкі клятву вернасці даюць
Сваім героям, мёртвым і жывым:
Мы помнім іх, за ўсё мы ўдзячны ім!
Нам праз гады, праз далеч мірных дзён,
Той майскі дзень яшчэ ярчэй відзён.
Над намі сонца і сцягоў ірдзень –
Не згасне ў сэрцы Перамогі дзень!
Мікола Чарняўскі