Кароткая даведка:
вучоны ў галіне механікі металапалімерных сістэм, акадэмік НАН Беларусі, заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі Беларусі, заслужаны вынаходнік Беларусі, лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі (1972), кавалер ордэнаў Леніна, Кастрычніцкай Рэвалюцыі, Працоўнага Чырвонага Сцяга
Імёны на іншых мовах:
Белый Владимир Алексеевич (руская);
3684 сімвалы
Даведка
Уладзімір Аляксеевіч Белы нарадзіўся ў г. Краснадары (Расія) у сям'і юрыста. Пасля заканчэння сярэдняй школы працаваў у паравозным дэпо. У 1939 г. паступіў у Растоўскі інстытут інжынераў чыгуначнага транспарту (у 1941 г. быў эвакуіраваны ў Тбілісі). У 1945 г. закончыў вучобу і як лепшы выпускнік застаўся ў інстытуце. Працаваў на кафедры фізікі загадчыкам вучэбнай лабараторыі, асістэнтам кафедры электратэхнікі, у лютым 1946 г. стаў намеснікам дэкана механічнага факультэта. У 1951 г. У.А. Белы паступіў у аспірантуру пры Маскоўскім ордэна Працоўнага Чырвонага Сцяга электрамеханічным інстытуце інжынераў чыгуначнага транспарту імя Ф.Э. Дзяржынскага. Пасля абароны ў 1952 г. кандыдацкай дысертацыі на тэму «Исследование трения колец о втулки паровозных золотников» выкладаў у Растоўскім інстытуце інжынераў чыгуначнага транспарту. У жніўні 1953 г. быў накіраваны ў Гомель для аказання дапамогі ў арганізацыі Беларускага інстытута інжынераў чыгуначнага транспарту. На працягу некалькіх гадоў працаваў там выкладчыкам, начальнікам вучэбнай часткі, дэканам механічнага факультэта, прарэктарам па вучэбнай і навуковай рабоце. У 1960 г. перайшоў у АН БССР, дзе кіраваў лабараторыяй тэхнічнай механікі Інстытута матэматыкі і вылічальнай тэхнікі (з 1961 г. у складзе Гомельскага аддзялення Інстытута матэматыкі і вылічальнай тэхнікі АН БССР). У 1963 г. пры Акадэміі навук БССР быў створаны аддзел механікі палімераў (у 1969 г. рэарганізаваны ў Інстытут механікі металапалімерных сістэм АН БССР), які ўзначаліў У.А. Белы. Адначасова да 1973 г. ён з'яўляўся рэктарам Гомельскага дзяржанага ўніверсітэта. У 1971 г. стаў доктарам тэхнічных навук (тэма дысертацыі «Создание и исследование новых материалов и конструкций на основе полимеров и металлов»). У1972 г. вучоны быў абраны акадэмікам АН БССР, праз год стаў віцэ-прэзідэнтам. На гэтай пасадзе працаваў да 1987 г., адначасова з 1978 па 1983 г. з'яўляўся рэктарам Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта імя У.І. Леніна. У 1987 г. быў абраны саветнікам пры дырэкцыі Інстытута механікі металапалімерных сістэм АН БССР, з 1993 г. – ганаровы дырэктар гэтага інстытута. На працягу дзесяці гадоў (1980–1990) У.А. Белы з'яўляўся галоўным рэдактарам міжнароднага навуковага часопіса «Трение и износ», які аб'яднаў трыболагаў усяго СССР. Уладзімір Аляксеевіч Белы стаў стваральнікам новага навуковага кірунку – механікі металапалімерных сістэм. Яго працы атрымалі шырокае прызнанне не толькі ў Беларусі, але і далёка за межамі нашай краіны. Акадэмік У.А. Белы напісаў больш за 750 навуковых работ, у тым ліку 11 манаграфій, каля 400 артыкулаў, атрымаў 350 аўтарскіх пасведчанняў і 20 патэнтаў ЗША, Англіі, ФРГ, Японіі, Італіі, Францыі, Швецыі і інш. У суаўтарстве былі напісаны працы «Адгезия полимеров к металлам» (1971), «Полимерные покрытия» (1972), «Трение и износ материалов на основе полимеров» (1976), «Металлополимерные материалы и изделия» (1979), «Введение в материаловедение герметизирующих систем» (1980), «Древесно-полимерные конструкционные материалы и изделия» (1980), «Металлополимерные зубчатые передачи» (1981), «Трибология: ісследования и приложения: опыт США и стран СНГ» (1993) і інш.
За плённую навукова-педагагічную працу У.А. Белы ўзнагароджаны ордэнамі Працоўнага Чырвонага Сцяга (1967), Кастрычніцкай Рэвалюцыі (1971), Леніна (1979), шматлікімі медалямі. Ён з'яўляецца лаўрэатам Дзяржаўнай прэміі БССР (1972). У 1978 атрымаў званне «Заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі БССР». У 1994 г. Інстытуту механікі металапалімерных сістэм НАН Беларусі прысвоена імя В. А. Белага вучонага, на будынку ўстаноўлены памятны барэльеф. Імем вучонага названы таксама сквер перад інстытутам.