Аляксей Яўхімавіч Кляшчоў нарадзіўся ў вёсцы Міхнавічы Калінкавіцкага раёна Гомельскай вобласці. У юнацкія гады вучыўся ў чыгуначным вучылішчы, сельскагаспадарчай школе, працаваў у гаспадарцы бацькі. З 1924 г. да прызыву ў 1927 г. у армію працаваў у адным з сельсаветаў Капаткевіцкага раёна. Служыў у артылерыйскіх войсках Беларускай ваеннай акругі. Пасля дэмабілізацыі з 1930 па 1939 г. працаваў дырэктарам Шклоўскай, Дрысенскай і Мяхоўскай машынна-трактарных станцый. У верасні 1939 г. быў прызначаны начальнікам зямельнага аддзела выканкама Пінскай вобласці.

Калі пачалася Вялікая Айчынная вайна, А.Я. Кляшчоў застаўся на Піншчыне для кіраўніцтва падпольнай партыйнай работай і арганізацыі партызанскага руху на акупіраванай тэрыторыі. Ужо ў ліпені 1941 г. у складзе Пінскага абласнога падпольнага партыйнага цэнтра ён праводзіў арганізацыйную работу па аказанні супраціўлення фашысцкім захопнікам. У канцы 1942 г. быў прызначаны ўпаўнаважаным ЦК КП(б)Б і Беларускага штаба партызанскага руху па Пінскай вобласці. Аляксей Яўхімавіч надаваў асаблівае значэнне інфармаванню насельніцтва аб становішчы на франтах, перамогах Чырвонай арміі, партызанскіх атрадаў, гераічнай працы народа ў савецкім тыле. Па яго ініцыятыве і пры непасрэдным удзеле пачаўся выпуск і распаўсюджванне абласной газеты “Палеская праўда” і трох міжраённых газет.

З 1943 г. А.Я. Кляшчоў выконваў абавязкі сакратара Пінскага падпольнага абкама партыі, прымаючы непасрэдны ўдзел у распрацоўцы і ажыццяўленні ўсіх значных баявых аперацый. Самай маштабнай з іх стаў разгром станцыі Сянкевічы і падрыў чыгуначнага маста цераз раку Лань на лініі Брэст – Гомель. У выніку гэтай дыверсіі, план якой распрацоўваўся пад кіраўніцтвам А.Я. Кляшчова і В.З. Каржа, чыгунка Брэст – Гомель была выведзена са строю на 16 дзён. Дзясяткі варожых эшалонаў з узбраеннем і жывой сілай, якія накіроўваліся да Сталінграда, былі затрыманы пінскімі партызанамі.

З 27 красавіка па 10 кастрычніка 1943 г. А.Я. Кляшчоў узначальваў Пінскае партызанскае злучэнне. Пад яго камандаваннем працягваліся актыўныя баявыя дзеянні супраць нямецкіх акупантаў: партызаны наносілі ўдары па гарнізонах, знішчалі варожую тэхніку. Было пушчана пад адхон 109 воінскіх эшалонаў, разгромлена 10 варожых гарнізонаў, узарвана 38 мастоў, выведзены са строю Дняпроўска-Бугскі канал. За ўмелае камандаванне партызанскім злучэннем у верасні 1943 г. А.Я. Кляшчову прысвоена воінскае званне “генерал-маёр”.

У кастрычніку 1943 г. Аляксей Яўхімавіч быў выкліканы на Вялікую зямлю. Яму даручылі кіраваць аператыўнай групай штаба 61-й арміі па каардынацыі дзеянняў пінскіх партызан і частак Чырвонай арміі. У пачатку 1944 г. генерал-маёр Кляшчоў атрымаў званне Героя Савецкага Саюза.

Пасля вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў працаваў на пасадзе першага сакратара Пінскага, затым Полацкага абкамаў, пяць гадоў узначальваў Савет Міністраў БССР, неаднаразова выбіраўся дэпутатам Вярхоўных Саветаў СССР і БССР, быў упаўнаважаным ЦК КПСС па Кустанайскай вобласці, першым сакратаром Какчэтаўскага абкама Камуністычнай партыі Казахстана. Пасля выхаду на пенсію ў 1961 г. А.Я. Кляшчоў вёў ваенна-патрыятычную работу сярод моладзі, з’яўляўся членам Савецкага камітэта ветэранаў вайны, Камітэта савецка-польскага сяброўства.

Сведчаннем прызнання дзяржавай заслуг славутага партызанскага героя з’яўляюцца яго ўзнагароды: Залатая зорка Героя Савецкага Саюза, тры ордэны Леніна, ордэны Чырвонага Сцяга, Айчыннай вайны І-й ступені, шматлікія медалі. Яго імя прысвоена вуліцам у Пінску і Полацку, а таксама Пінскаму дзяржаўнаму аграрна-тэхнічнаму каледжу.

Матэрыял падрыхтаваны ў 2025 г.