Творчасць дырыжора Міхаіла Антонавіча Казінца – яркая старонка беларускага летапісу сучаснай музыкі.

Нарадзіўся Міхаіл Казінец у в. Цынцавічы Вілейскага раёна ў сялянскай сям’і. Дзед добра іграў на скрыпцы, маці цудоўна спявала беларускія народныя песні, хутка да іх ансамбля далучыўся васьмігадовы Міша з гармонікам. Пасля заканчэння сямігодкі ў роднай вёсцы пайшоў вучыцца ў Вілейскую сярэднюю школу. Адначасова вучыўся ў мясцовым філіяле Маладзечанскай музычнай школы, якую закончыў за тры гады па класе баяна.

Узгадаваны на вясковых традыцыях і народнай песеннай і інструментальнай культуры юнак прыйшоў у элітарную музычную прафесію. Атрымаў вышэйшую адукацыю па класе баяна ў Беларускай кансерваторыі (1965 г.). У час вучобы захапіўся дырыжыраваннем дзякуючы цудоўным выкладчыкам І. Абрамісу, В. Катаеву. Таму праз тры гады ў 30-гадовым узросце вярнуўся ў сцены кансерваторыі – паступіў на аддзяленне оперна-сімфанічнага дырыжыравання, якое скончыў у 1973 г., пазней – стажыраваўся па выбранай спецыяльнасці. У 1972 г. дырыжор І. Жыновіч запрасіў М. Казінца да сябе ў Дзяржаўны народны аркестр БССР. Збылася мара маладога музыканта: ён стаў удзельнікам унікальнага музычнага калектыву, працаваў поруч з выдатным майстрам, а з 1975 г. М. Казінец – мастацкі кіраўнік і галоўны дырыжор аркестра (зараз Нацыянальнага акадэмічнага народнага аркестра Рэспублікі Беларусь імя І. Жыновіча). У рабоце з аркестрам вялікую ўвагу дырыжор аддаваў пытанням строю, збалансаванасці гучання, тэмбравай маляўнічасці. З’яўляючыся больш за трыццаць год мастацкім кіраўніком аркестра, ён разам з калектывам выступаў у самых знакамітых канцэртных залах былога СССР і СНД, гастраляваў у Германіі, Францыі, Румыніі, Фінляндыі, Канадзе, Турцыі, Індыі. М. Казінец з’яўляецца першым інтэрпрэтатарам многіх твораў беларускай музыкі, у тым ліку кантаты для хору, салістаў і народнага аркестра “Родныя песні” Ю. Семянякі, сімфоніі “Памяць Зямлі”, музычнай карціны “На Купалле”, канцэрціна “Народныя гульні”, апрацовак народных мелодый “Бульба”, “Крыжачок”, “Саўка ды Грышка” А. Мдывані, уверцюры “Свята ўраджаю” і фрэскі-карціны “Зямля бацькоў” В. Войціка, Канцэрта для аркестра народных інструментаў В. Іванова.

Не менш значнай, чым музычная творчасць, была і педагагічная дзейнасць М. Казінца. З 1966 г. ён выкладаў у Беларускай акадэміі музыкі, а з 1985 г. па 2005 г. быў рэктарам гэтай навучальнай установы, з 1990 г. – прафесар. М. Казінец з’яўляецца заснавальнікам і галоўным дырыжорам сімфанічнага аркестра Беларускай акадэміі музыкі “Маладая Беларусь” (1991).

Дзейнасць М. Казінца была адзначана ганаровымі званнямі краіны: “Народны артыст Беларусі” (1987), “Заслужаны дзеяч мастацтваў Беларусі” (1978). Музыкант узнагароджаны Дзяржаўнай прэміяй Беларусі (1984) і прэміяй “За духоўнае адраджэнне” (2002).

Матэрыял падрыхтаваны ў 2008 г.