Павел Фёдаравіч Тоўсцікаў нарадзіўся ў г. Барысаў Мінскай вобласці ў сям’і рабочага. Пасля атрымання няпоўнай сярэдняй адукацыі працаваў на Барысаўскім крыштальным заводзе. У 1926 г. стаў чырвонаармейцам, скончыу палкавую школу. Пасля заканчэння тэрміновай вайсковай службы вырашыў стаць прафесійным вайскоўцам і ў 1930 г. скончыў Кіеўскае ваеннае пяхотнае вучылішча. Прымаў удзел у паходзе Чырвонай Арміі ў Заходнюю Беларусь у верасні 1939 г. Да вясны 1941 г. П.Ф. Тоўсцікаў прайшоў шлях ад камандзіра аддзялення да начальніка аператыўнага аддзялення штаба 27-й Омскай стралковай дывізіі 4-га стралковага корпуса 3-й арміі Заходняй Асобай ваеннай акругі, падраздзяленні якой размяшчаліся на тэрыторыі Беластоцкай вобласці БССР (цяпер Польшча).

22 чэрвеня 1941 г. войскі 27-й дывізіі ўступілі ў бой з двума нямецкімі пяхотнымі дывізіямі. Нямецкае камандаванне сканцэнтравала на гэтым участку фронту значныя сілы, якія нягледзячы на ўпартае супраціўленне чырвонаармейцаў, хутка прасоўваліся ўглыб тэрыторыі БССР. За некалькі дзён абарончых баёў 27-я дывізія страціла больш за 60% асабістага складу. Рэшткі яе фарміраванняў трапілі ў “Навагрудскі кацёл”. У пачатку ліпеня 1941 г. невялікая колькасць байцоў дывізіі змагла выйсці з акружэння. Маёр Тоўсцікаў быў сярод іх.

У кастрычніку 1941 г. П.Ф. Тоўсцікаў быў пераведзены на пасаду кіраўніка аператыўнага аддзялення штаба 134-й стралковай дывізіі Заходняга фронту. У складзе дывізіі ваяваў пад Вязьмай, Гжацкам, Нара-Фамінскам. У якасці старшага памочніка начальніка 1-га аддзялення аператыўнага штаба 33-й арміі прымаў удзел у баях пад Масквой і Мажайскам, Ржэўска-Вяземскай наступальнай аперацыі. У ходзе апошняй два з паловай месяцы знаходзіўся ў акружэнні. За мужнасць і гераізм быў узнагароджаны ордэнамі Чырвонай Зоркі, Айчыннай вайны ІІ ступені.

З сакавіка 1943 г. П.Ф. Тоўсцікаў кіраваў штабам 5-й гвардзейскай стралковай дывізіі 11-й гвардзейскай арміі. Дывізія прымала ўдзел у Курскай бітве, Арлоўскай, Бранскай і Гарадоцкай наступальных аперацыях.

З сакавіка 1944 г. і да Перамогі П.Ф. Тоўсцікаў быў камандзірам 1-й гвардзейскай стралковай Маскоўскай дывізіі 11-й гвардзейскай арміі. Дывізія пад камандаваннем Тоўсцікава вызначылася пры фарсіраванні Бярэзіны, авалоданні Віцебскам, Барысавам і Мінскам. За поспехі ў Беларускай наступальнай аперацыі 1-я гвардзейская стралковая Пралетарская Маскоўская Чырванасцяжная дывізія была адзначана ордэнам Суворава ІІ ст. і прысваеннем ганаровага наймення “Мінская”, а яе кіраўнік ўзнагароджаны ордэнам Суворава. Увосень 1944 г. байцы дывізіі прымалі ўдзел у Вільнюскай і Гумбіненскай наступальных аперацыях і першымі выйшлі на мяжу з Усходняй Прусіяй. У лістападзе 1944 г. дывізія П.Ф. Тоўсцікава была ўзнагароджана ордэнам Леніна.

На завяршальным этапе вайны байцы дывізіі пад камандаваннем П.Ф. Тоўсцікава выдатна праявілі сябе ў час Усходне-Прускай, Кёнігсбергскай і Земландскай наступальных аперацый, жорсткіх баях за гарады Альтэнберг, Людвігсорт, Кёнігсберг і Пілау (цяпер пасёлак Дарожнае, гарады Ладушкін, Калінінград і Балтыйск Расійскай Федэрацыі). У маі 1945 г. 1-я гвардзейская стралковая дывізія была ўзнагароджана ордэнам Кутузава ІІ-й ступені.

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 5 мая 1945 г. за ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецка-фашысцкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм, камандзіру 1-й гвардзейскай стралковай Маскоўска-Мінскай Чырванасцяжнай ордэна Суворава дывізіі генерал-маёру Паўлу Фёдаравічу Тоўсцікаву было прысвоена званне Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медаля “Залатая Зорка”.

Да 1948 г. адважны камдзіў працягваў камандаваць 1-й гвардзейскай стралковай Пралетарскай Маскоўска-Мінскай Чырванасцяжнай ордэнаў Леніна, Суворава і Кутузава дывізіяй. У 1949 г. скончыў курсы ўдасканалення афіцэрскага складу, у 1953 г. – Вышэйшыя акадэмічныя курсы пры Ваеннай акадэміі генштаба. Да 1957 г. працаваў у Цэнтральным апараце Міністэрства абароны СССР.

З 1957 г. генерал-маёр П.Ф. Тоўсцікаў – у запасе. Узнагароджаны двума ордэнамі Леніна, пяццю ордэнамі Чырвонага Сцяга, ордэнамі Суворава ІІ-й ступені, Кутузава ІІ-й ступені, Айчыннай вайны І-й і ІІ-й ступеняў, двума ордэнамі Чырвонай Зоркі, медалямі. У 1969 г. П.Ф. Тоўсцікаў стаў ганаровым грамадзянінам Барысава. Жыў у Маскве, памёр 24 красавіка 1985 г.

Імем Героя названы вуліцы ў Барысаве (Беларусь) і Калініградзе (Расія).

Матэрыял падрыхтаваны ў 2025 г.