Беларускі скрыпач, кампазітар, педагог Канстанцін Антоній Горскі ўнёс значны ўклад у развіццё рускай і польскай музычнай культуры XIX – пачатку XX ст. Нарадзіўся ён у маёнтку Надрэчча, які знаходзіўся непадалёк ад г. Ліды Гродзенскай вобласці ў шляхецкай сям'і. Бацькі імкнуліся даць дзецям добрую адукацыю і выхоўваць у іх любоў да мастацтва. Сястра была таленавітай піяністкай, старэйшы брат стаў прафесійным віяланчэлістам і выступаў з канцэртамі ў Амерыцы. Але самым адораным у музычным плане аказаўся Канстанцін. Любімым інструментам для яго стала скрыпка. Агульную адукацыю К. Горскі атрымаў у Віленскай філалагічнай гімназіі. Пасля паступіў у музычны інстытут у Варшаве, дзе вучыўся ў выдатнага польскага скрыпача А. Концкага. Потым працягнуў адукацыю ў Пецярбургскай кансерваторыі. Яго выкладчыкам быў знакаміты венгерскі скрыпач Л. Аўэр. Па кампазіцыі займаўся ў класе прафесара, кампазітара М. Рымскага-Корсакава. У 1881 г. К. Горскі закончыў кансерваторыю з сярэбраным медалём. Гады вучобы дазволілі не толькі авалодаць музычным майстэрствам і стаць віртуозным скрыпачом, але і набыць аўтарытэт у творчым асяроддзі. Музыкант быў здольным канцэртмайстрам, бліскучым дырыжорам і таленавітым педагогам. У 1882 г. К. Горскі працаваў у Саратаве і Пензе выкладчыкам па класе скрыпкі ў мясцовых аддзяленнях Рускага музычнага таварыства. У 1885 г. быў канцэртмайстрам аркестра опернага тэатра ў Тыфлісе. Там пазнаёміўся і блізка сышоўся з П. Чайкоўскім. У 1890 г. К. Горскі пераехаў у Харкаў. Гэты перыяд у яго дзейнасці быў вельмі плённым. На працягу амаль 30 гадоў жыцця ў Харкаве, К. Горскі сумяшчаў педагагічную працу ў кансерваторыі з грамадскай. Ён быў адным з ініцыятараў стварэння культурнага таварыства «Дом Польскі», заснавальнікам калектыву пад назвай «Хор польскі і касцёльны», які рэгулярна выступаў з канцэртамі, а таксама камернага квартэта, дзе выконваў партыю першай скрыпкі. За сваю дзейнасць кампазітар быў узнагароджаны ордэнамі Святога Станіслава III ступені (1897) і Святой Анны III ступені (1905). У 1919 г. К. Горскі пераехаў у Варшаву, дзе спачатку імкнуўся атрымаць пасаду выкладчыка ў кансерваторыі, але безвынікова. Ён быў вымушаны некаторы час зарабляць на жыццё ігрой паміж сеансамі ў варшаўскіх кінатэатрах «Калізей» і «Вадэвіль». Толькі ў 1922 г. К. Горскі атрымаў месца канцэртмайстра аркестра Вялікага тэатра імя С. Манюшкі ў Познані.

Кампазітарская спадчына К. Горскага багатая і разнастайная. Ён аўтар шматлікіх скрыпічных мініяцюр (паланэзаў, мазурак, канцэртных п'ес), эцюдаў для скрыпкі, фантазіі для аргана, літургічных песень, сімфанічных паэм «На Алімпе» і «Зачараванае кола», опер «За хлебам» (паводле навелы Г. Сянкевіча) і «Маргер» на лібрэта В. Вальгера (паводле паэмы У. Сыракомлі). Прэм'ера апошняй адбылася ў 1927 г. ужо пасля смерці музыканта. Вялікую ўвагу кампазітар удзяляў камерна-вакальнаму жанру. Усяго ім напісана больш за 100 рамансаў і песень. Імя К. Горскага ўшанавана не толькі ў Беларусі, але і ў Польшчы, Украіне. У Лідзе з 1995 г. для юных музыкантаў арганізаваны Абласны адкрыты конкурс імя К. Горскага, яго імем названа адна з вуліц горада. У Познані на доме, дзе жыў музыкант, усталявана мемарыяльная дошка. У Харкаўскім кафедральным саборы ў 2009 г. устаноўлены бюст кампазітара.

Матэрыял падрыхтаваны ў 2021 г.