Дзмітрый Іванавіч Дубяга нарадзіўся ў в. Соіна Мсціслаўскага павета Магілёўскай губерні (цяпер Смаленская вобласць) у дваранскай сям’і. Скончыў з залатым медалём Магілёўскую гімназію (1868), паступіў на фізіка-матэматычны факультэт Санкт-Пецярбургскага ўніверсітэта. У час вучобы зарабляў прыватнымі ўрокамі. Прымаў удзел у астранамічных назіраннях Пулкаўскай абсерваторыі. У 1871 г. узнагароджаны залатым медалём Санкт-Пецярбургскага ўніверсітэта за працу «О спектральном анализе в применении к астрономическим наблюдениям». Пасля заканчэння ў 1872 г. універсітэта застаўся ў ім для падрыхтоўкі да прафесарскага звання (1872‒1874). З 1873 г. працаваў у Пулкаўскай абсерваторыі. У 1875 г. выбраны членам Міжнароднага астранамічнага таварыства. У 1878 г. атрымаў званне магістра астраноміі і геадэзіі за работу «Исследование орбиты спутника Нептуна ‒ Тритона по наблюдениям, произведенным с Пулковским рефрактором с 1847 по 1876 гг.». У 1881 г. абараніў доктарскую дысертацыю на тэму «Теория движения планеты Дианы». У 1883‒1884 гг. быў прыват-дацэнтам Санкт-Пецярбургскага ўніверсітэта. У 1884 г. стаў дырэктарам абсерваторыі Казанскага ўніверсітэта і ардынарным прафесарам астраноміі. З перыядам кіраўніцтва Д.І. Дубягі звязаны шматлікія дасягненні ў працы Казанскай астранамічнай абсерваторыі. Дзякуючы яго намаганням абсерваторыя стала агульнадаступнай для заняткаў астраноміяй; пачалі праводзіцца вымярэнні на пасажнай прыладзе змянення геаграфічнай шыраты. Дзмітрый Іванавіч вызначыў тэматыку назіранняў на геліёметры. У 1893 г. рэгулярна пачалі выдавацца зборнікі «Труды Астрономической обсерватории Казанского университета». Са студзеня 1890 г. вучоны быў дэканам фізіка-матэматычнага факультэта Казанскага ўніверсітэта. Выкладчыцкую дзейнасць сумяшчаў з актыўнай назіральнай працай. З 1901 па 1918 г. з’яўляўся дырэктарам заснаванай ім паблізу Казані абсерваторыі імя В. П. Энгельгардта. У 1899‒1905 гг. быў рэктарам Імператарскага Казанскага ўніверсітэта, які стаў сапраўдным цэнтрам па падрыхтоўцы спецыялістаў у галіне астраноміі і геадэзіі.

Дзмітрый Іванавіч ‒ аўтар навуковых прац па тэарэтычнай астраноміі, астраметрыі і гравіметрыі. Па назіраннях казанскіх астраномаў за перыяд з 1869 па 1882 г. склаў каталог 4281 зоркі. У пачатку 1890-х гг. ён назіраў камету Брукса, пазней ‒ праходжанне Меркурыя (на геліёметры), малую планету Дыяну (на рэфрактары), у 1893 г. ‒ паток Персеід. За час працы ў Казанскім універсітэце Д.І. Дубяга стаў арганізатарам і кіраўніком навуковых экспедыцый па назіранні поўных сонечных зацьменняў на тэрыторыі Расіі ‒ у 1887, 1896, 1912 і 1914 гг. Самай вядомай экспедыцыяй Д.І. Дубягі з’яўляецца паездка на Новую Зямлю для назірання зацьмення 8 жніўня 1896 г.

Вучоны ўзнагароджаны ордэнамі Святога Уладзіміра ўсіх ступеняў, Святога Станіслава ўсіх ступеней, Святой Ганны і інш. У памяць аб астраноме яго імем названы кратэр на Месяцы.

Матэрыял падрыхтаваны ў 2024 г.