Змітрок Змітравіч Марозаў паяднаў у сабе высокія званні паэта і земляроба. У яго вершах – шчымлівы пах узаранай зямлі, гарачы гуд жніва, журба беларускіх вёсак, дзе жывуць і працуюць простыя сяляне:
З баразны пачынаецца поле,
З жаўруковай запеўкі – вясна...
У мяне найшчаслівая доля
І Радзіма навекі адна.
Уяўлю сябе спелым насеннем,
Што калоссем імкне ў сіняву,
І, адчуўшы зямлі прыцягненне,
Прашапчу трапяткое: “Жыву!”
(“З баразны пачынаецца поле...”)
Сын вёскі, З. Марозаў не можа не пісаць пра яе. Менавіта таму ў вершах паэта гучыць мелодыя роднай зямлі. Баразна, поле, калоссе – гэта не толькі паэтычныя вобразы. Яны пастаянна жывуць у душы, бо асноўная прафесія З. Марозава – аграном. Пасля заканчэння сярэдняй школы ў пасёлку Язбы (Крупскі раён Мінскай вобласці), дзе паэт нарадзіўся, паступіў на агранамічны факультэт Беларускай сельскагаспадарчай акадэміі. У 1975 г. атрымаў дыплом і пачаў працаваць у калгасах на Магілёўшчыне. У 1979 г. перайшоў на камсамольскую работу: да 1984 г. быў другім сакратаром Бялыніцкага райкома ЛКСМБ, потым лектарам ЦК ЛКСМБ. З 1986 па 2008 г. працаваў у Дзяржаграпроме Беларусі, Міністэрстве сельскай гаспадаркі і харчавання Рэспублікі Беларусь, з 2009 г. – у Міністэрстве гандлю Рэспублікі Беларусь.
Першы верш З. Марозаў апублікаваў у 1977 г. у быхаўскай раённай газеце “Маяк Прыдняпроўя”. Вядомы чытачам стаў пасля выхаду зборнікаў “Пад небам бусліным” (1982) і “Огонь и жито” (1983). Ужо ў гэтых кнігах былі адлюстраваны вельмі жывыя і блізкія кожнаму чалавеку тэмы: краса роднай Беларусі, нялёгкая праца селяніна-земляроба, чарнобыльская навала, святло юнацкага кахання, надзея на заўтрашні дзень і інш. З сярэдзіны 1980-х гг. пачаўся творчы рост і паэтычнае сталенне пісьменніка, што выразна ўвасобілася ў шматлікіх публікацыях, зборніках вершаў і паэм “Хлеб і памяць”, “Хлебны верасень” (абодва 1988; апошні адзначаны прэміяй Ленінскага камсамола Беларусі, 1988), “Прадчуванне” (1991) і інш. У 1992 г. З. Марозаў стаў членам Саюза пісьменнікаў Беларусі. Тонкі лірык і ўдумлівы філосаф, сур’ёзны, дапытлівы і працавіты паэт, ён напісаў і выдаў 27 кніг. Сярод іх – “Ачышчэнне сяўбой” (1992), “Сын чалавечы” (1993; за абедзве прэмія Федэрацыі прафсаюзаў Беларусі, 1995), “Святло рамонкаў палявых” (1997), “Акварэлі пачуцця” (2000), “Я ўсё часцей жадаю слухаць неба” (2002), “Вяртанне да цішыні” (2006; рэспубліканская літаратурная прэмія “Залаты Купідон”, 2006), “Малітоўнаю матчынай мовай” (2008), “Я з вёскі, я – свойскі, язбоўскі” (2010; рэспубліканская літаратурная прэмія “Залаты Купідон”, 2010) і інш. Ёсць у З. Марозава і кнігі для дзяцей – “Азбука агранома Валошкі” (1989), “Пра гарох і буракі, бульбу, жыта, агуркі” (1995), “Агародніна” (1996), “Гэта праўда ці мана...” (1997), «Азбука от “а” до “я” – дружных буковок семья» (2012). Шэраг твораў уключаны ў школьныя праграмы і падручнікі. Змітрок Марозаў таксама з’яўляецца аўтарам публіцыстычных нарысаў, якія ўвайшлі ў зборнік “І скажуць унукі” (1994). Усе кнігі пісьменніка выразна пазначаны паэтычным талентам і яскрава сведчаць аб настойлівых творчых пошуках, імкненні глыбей спасцігнуць свой час і сябе ў часе.
Асобнае месца ў творчасці З. Марозава займае зборнік “Апакаліпсіс душы” (1991). Гэта не проста кніга паэзіі, а вянок вянкоў санетаў. Як сведчыць вядомы расійскі даследчык у жанры санета Р. Мяленцьеў, “Апакаліпсіс душы” стаў першым творам дадзенага жанру ў еўрапейскай літаратуры. У 2006 г. вянок вянкоў санетаў, дзякуючы таленту маладога беларускага перакладчыка і паэта А. Цяўлоўскага, выйшаў на рускай мове.
Санеты, трыялеты, паэмы… Асновам вершаскладання З. Марозава ніхто не вучыў. Яго прафесія была далёкай ад філалогіі, і толькі вершы нараджаліся ў душы, прасіліся на паперу. Многія сталі песнямі, якія спяваў Я. Навуменка, выконваюць А. Ціхановіч і Я. Паплаўская, барды, хор В. Роўды. Яны напоўнены светлай музыкай, трапяткой душэўнасцю, мяккім лірызмам.
Жыццесцвярджальнасць і аптымізм, філасофскія адносіны да жыцця і смерці, непераможнасць высокіх ідэалаў чалавецтва і вера ў бессмяротнасць любві – вось галоўныя тэмы творчасці З. Марозава, якія робяць яе цікавай і адметнай з’явай у беларускай літаратуры.
Матэрыял падрыхтаваны ў 2013 г.