Юрый Валянцінавіч Гулькевіч нарадзіўся на станцыі Стрэльна Санкт-Пецярбургскай губерні (цяпер Ленінградская вобласць, Расія) у сям’і рабочага. У 1930 г. скончыў медыцынскі факультэт Іркуцкага ўніверсітэта. У 1930‒1934 гг. працаваў урачом хуткай дапамогі ў Заходняй Сібіры. Быў асістэнтам (1934‒1940), затым дацэнтам (1940‒1941) кафедры паталагічнай анатоміі Новасібірскага медыцынскага інстытута. У 1941 г. абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму «О местных и отдаленных изменениях в организме при охлаждении». У час Вялікай Айчыннай вайны з’яўляўся начальнікам паталагаанатамічнай лабараторыі Чырвонай арміі, займаўся распрацоўкай пытанняў паталагічнай анатоміі баявых траўм. У 1945 г. прымаў удзел рабоце камісіі па паталагаанатамічным даследаванні цел нацысцкіх злачынцаў. У 1949 г. абараніў доктарскую дысертацыю на тэму «Вопросы общей патологической анатомии раннего периода боевых огнестрельных ранений». У 1950 г. атрымаў вучонае званне прафесара. У 1950‒1955 гг. загадваў кафедрай паталагічнай анатоміі Таджыкскага медыцынскага інстытута, з’яўляўся намеснікам дырэктара па навуковай рабоце. У 1955‒1974 гг. кіраваў кафедрай паталагічнай анатоміі Мінскага медыцынскага інстытута. Адначасова быў галоўным патолагаанатамам Міністэрства аховы здароўя БССР. У 1969 г. выбраны членам-карэспандэнтам Акадэміі медыцынскіх навук СССР.

Юрый Валянцінавіч ‒ аўтар больш за 150 навуковых прац, прысвечаных пытанням уздзеяння ахаладжэння на арганізм жывёл і чалавека, перынатальнай паталогіі, стану і перспектывам развіцця медыцынскай навукі БССР. Сярод іх ‒ «Перинатальная патология и колиэнтериты» (1964), «Перинатальные инфекции» (1966), «Патология последа человека и ее влияние на плод» (1968, у суаўтарстве), «История патологической анатомии в БССР» (1970) і інш. Першым у Беларусі правёў патамарфалагічныя даследаванні перынатальнай паталогіі. Вучоны разам з вучнямі даў тлумачэнне паняццю «родавая траўма», распрацаваў іх класіфікацыю, абгрунтаваў адрозненні родавай траўмы і асфіксіі. Шмат увагі надаваў праблемам дзіцячай анкалогіі, тэраталогіі і медыцынскай генетыцы. Вучоны даследаваў марфалагічныя асновы генетыкі, медыцынскую генетыку, спадчынныя фактары ў этыялогіі шэрага хвароб і парокаў развіцця. Ён з’яўляецца стваральнікам праблемнай лабараторыі тэраталогіі і медыцынскай генетыкі, якая была рэарганізавана ў філіял Інстытута медыцынскай генэтыкі Акадэміі медыцынскіх навук СССР. Пад кіраўніцтвам Ю. В. Гулькевіча абаронена 11 доктарскіх і 29 кандыдацкіх дысертацый. Вучоны быў старшынёй Рэспубліканскага навуковага таварыства патолагаанатамаў (1955‒1974), членам прэзідыума праўлення Усесаюзнага навуковага таварыства патолагаанатамаў, рэдакцыйнага савета часопісаў «Здравоохранение Белоруссии» і «Архив патологии», старшынёй Вучонага медыцынскага савета Міністэрства аховы здароўя БССР.

У 1968 г. Юрый Валянцінавіч удастоены ганаровага звання заслужанага дзеяча навукі БССР.

Матэрыял падрыхтаваны ў 2025 г.