Яркую старонку ў гісторыю авіяцыі ўпісаў выдатны авіяканструктар, заснавальнік савецкай рэактыўнай і звышгукавой тэхнікі, стваральнік лепшых у свеце першакласных самалётаў Су Павел Восіпавіч Сухі.

Нарадзіўся ён у г. Глыбокае Дзісенскага павета (зараз Віцебская вобласць) у сям’і настаўніка. У 1897 г. бацькі пераехалі ў Гомель. У 1914 г. скончыў з сярэбраным медалём гімназію і паступіў на фізіка-матэматычны факультэт Імператарскага Маскоўскага ўніверсітэта, праз год перавёўся ў Маскоўскае вышэйшае тэхнічнае вучылішча. З 1916 г. служыў у арміі, быў удзельнікам Першай сусветнай вайны. У 1918–1919 гг. працаваў настаўнікам матэматыкі ў школах Лунінца і Гомеля. У 1920–1925 гг. працягваў вучобу ў Маскоўскім вышэйшым тэхнічным вучылішчы. Пасля яго заканчэння П. Сухога запрасіў на працу інжынерам-канструктарам у канструктарскі аддзел Цэнтральнага аэрагідрадынамічнага інстытута А. М. Тупалеў. За кароткі час прафесіяналізм маладога спецыяліста значна ўзрос. У 1927 г. ён стварыў свой першы самалёт І-4, які вызначаўся вялікай хуткасцю, манеўранасцю. Затым былі спраектаваны новыя мадыфікацыі самалёта. У канструктарскім бюро працаваў вядучым канструктарам, начальнікам канструктарскай брыгады, канструктарскага аддзела пры распрацоўцы самалётаў РД (АНТ-25) і “Радзіма” (АНТ-37біс). На самалёце АНТ-25 у 1937 г. экіпаж В. Чкалава ўпершыню здзейсніў беспасадачны пералёт Масква – Портленд (ЗША) цераз Паўночны полюс. У тым жа годзе П. Сухі перамог у конкурсе на лепшы шматмэтавы самалёт (шыфр “Іваноў”). Ім стаў блізкалётны бамбардзіроўшчык ББ-1 (АНТ-51 “Сталінскае заданне”) – у далейшым Су-2, які прыняў удзел у Вялікай Айчыннай вайне. У 1939–1949 гг. П. Сухі – галоўны канструктар аб’яднанага канструктарскага бюро-29 (АКБ-29), а таксама дырэктар доследнага авіязавода № 134. Пад яго кіраўніцтвам створаны браніраваны штурмавік Су-6 (1943), рэактыўны франтавы знішчальнік Су-9 з тармазным парашутам і катапультай (1946), звышгукавы рэактыўны знішчальнік-перахопнік з герметычнай кабінай Су-15 (1948) і інш. Пры праектаванні баявых машын П. Сухі імкнуўся давесці самалёты да дасканаласці, шукаў новыя, незвычайныя рашэнні, абапіраўся на новыя матэрыялы і тэхналогіі. У 1949–1953 гг. з’яўляўся намеснікам галоўнага канструктара, у 1953 г. галоўным, а з 1956 г. генеральным канструктарам АКБ Тупалева. У 1953–1975 гг. пад кіраўніцтвам П. Сухога пабудаваны шэраг унікальных серыйных самалётаў, якія на доўгі час сталі асновай савецкай франтавой знішчальна-бамбардзіровачнай і штурмавой авіяцыі па праграмах “С” і “Т” (са стрэлападобнымі і трохвугольнымі крыламі). У 1966 г. быў створаны першы савецкі знішчальнік-бамбардзіроўшчык са зменнай геаметрыяй крыла і яго мадыфікацыі Су-17, дзе П. Сухі ўпершыню паставіў крэсла-катапульту К-36. Гэта быў новы ўклад канструктара ў развіццё баявой авіяцыі. У 1970 г. створаны ўсепагодны франтавы бамбардзіроўшчык Су-24 з сістэмай аўтаматычнага агінання рэльефу мясцовасці (з мадыфікацыямі). Выдатным дасягненнем АКБ Сухога сталі стратасферны стратэгічны звышгукавы разведчык-ракетаносец Т-4 і яго далейшыя распрацоўкі, дзе ўпершыню ў сусветным самалётабудаванні выкарыстана кабіна экіпажа, якая адхіляецца вертыкальна. За сваё творчае жыццё П. Сухі разам з супрацоўнікамі канструктарскага бюро стварылі больш за 50 мадэлей самалётаў, з якіх больш за 20 выпускаліся серыйна. На самалётах яго канструкцыі ўстаноўлены рэкорды свету па працягласці, вышыні і хуткасці палёту.

Імя доктара тэхнічных навук (1940), двойчы Героя Сацыялістычнай Працы (1957, 1965), дэпутата Вярхоўнага Савета СССР (1958–1974), лаўрэата Дзяржаўнай прэміі СССР (1943, 1975), Ленінскай прэміі (1968), Дзяржаўнай прэміі Расійскай Федэрацыі (1996) назаўсёды ўвайшло ў гісторыю авіяцыі. За выдатныя дасягненні ў галіне авіяцыйнай навукі і тэхнікі П. Сухому быў пасмяротна прысуджаны Залаты медаль імя А.М. Тупалева АН СССР (1975). У 1976 г. канструктарскаму бюро нададзена яго імя. У Гомелі імем П. Сухога названы вуліца, Гомельскі дзяржаўны тэхнічны ўніверсітэт (1995), устаноўлены бронзавы бюст (1977). На радзіме авіяканструктара ў Глыбокім з’явіўся помнік – самалёт Су-17МЗ (1996), створаны музей П. Сухога ў сярэдняй школе № 1.

Матэрыял падрыхтаваны ў 2015 г.