Пачэснае месца сярод беларускіх вучоных-астраномаў ХІХ ст. займае Міхал Восіпавіч Глушневіч, які сваімі шматгадовымі дакладнымі вымярэннямі і шчодрай дабрачыннасцю набыў вялікае прызнанне ў сучаснікаў.

Нарадзіўся будучы даследчык у сям’і дырэктара прыватнай мужчынскай школы ў Мінску. Пасля заканчэння гімназіі ў 1814 г. паступіў у Віленскі ўніверсітэт. Вывучаў матэматыку і астраномію пад кіраўніцтвам вядомага вучонага і педагога Я. Снядэцкага. У 1819 г. атрымаў ступень магістра філасофіі і вырашыў прысвяціць сябе навуковай працы.

У якасці памочніка дырэктара астранамічнай абсерваторыі ўніверсітэта М. В. Глушневіч актыўна далучыўся да ўсіх яе астранамічных і метэаралагічных даследаванняў. Назіраў за распалажэннем планет, астэроідаў і зорак, праводзіў градусныя вымярэнні разам з геадэзістам І. І. Ходзькам (1824), П. Славінскім і К. І. Тэнерам (1826–1827). За якасна выкананыя астранамічныя назіранні ў Немежы (цяпер Літва) узнагароджаны ордэнам Святога Станіслава і пярсцёнкам з брыльянтам (1837). Вынікі яго працы рэгулярна публікаваліся ў выданнях абсерваторыі. У 1843 г. М. В. Глушневіч быў прызначаны выконваючым абавязкі дырэктара Віленскай абсерваторыі. На гэтай пасадзе працягваў апрацоўку назіранняў папярэдніх гадоў і на асабістыя сродкі друкаваў іх вынікі. У 1848 г. вучоны ў чыне тытулярнага саветніка выйшаў у адстаўку. Памёр і пахаваны М. В. Глушневіч у Вільні.

Матэрыял падрыхтаваны ў 2021 г.