Беларускі мастацтвазнавец Надзея Фёдараўна Высоцкая нарадзілася ў г. Курган (Расія). Пасля Вялікай Айчыннай вайны пераехала з сям'ёй у Смаленск. З 1960 г. выкладала працоўнае навучанне і маляванне ў сярэдняй школе. З 1964 па 2006 г. дзейнасць Н.Ф. Высоцкай звязана з Нацыянальным мастацкім музеям Рэспублікі Беларусь, дзе працавала навуковым супрацоўнікам, вучоным сакратаром. У 1971 г. яна скончыла факультэт тэорыі і гісторыі мастацтва Інстытута жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя І.Я. Рэпіна ў Ленінградзе. У 1976 г. Н.Ф. Высоцкая абараніла кандыдацкую дысертацыю на тэму «Станковая живопись Белоруссии второй половины XVI–XVIII веков», а ў 1994 г. доктарскую дысертацыю на тэму «Искусство Беларуси XII–XIII вв.». У 1980 г. узначаліла аддзел старажытнабеларускага мастацтва Нацыянальнага мастацкага музея Рэспублікі Беларусь. У гэты перыяд пад кіраўніцтвам Н.Ф. Высоцкай праведзена 70 навуковых экспедыцый па выяўленні помнікаў мастацтва Беларусі, у музейныя фонды паступіла каля двух тыс. экспанатаў XV–XX стст. Было арганізавана больш за 60 выставак мастацтва ў Беларусі, Расіі і краінах Заходняй Еўропы. Навуковец прайшла стажыроўкі ў Дзяржаўным Эрмітажы, Дзяржаўным Рускім музеі ў Санкт-Пецярбургу, Дзяржаўнай Траццякоўскай галерэі (Масква), Нацыянальных музеях Варшавы, Кракава (Польшча). Вучоны вяла работу па сістэматызацыі твораў беларускага мастацтва. Даследавала выяўленчае мастацтва Беларусі XII– XVIII стст., праваслаўную і каталіцкую беларускую іканаграфію, праблемы крыніцазнаўства ўсеагульнай гісторыі мастацтваў, сувязі мастацтва Беларусі з рускай і еўрапейскай культурамі, пытанні рэстаўрацыі і кансервацыі, атрыбуцыі, экспертызы і ацэнкі помнікаў XII–XVIII стст. Асноўныя працы Н.Ф. Высоцкай – «Изучение памятников искусства Беларуси XIV–XVIII вв.» (1994), «Искусство Беларуси XII–XVIII вв.» (1994, 1996, 2002) ; альбомы «Жывапiс Беларусi XII–XVIII стст.: фрэска, абраз, партрэт» (1980, з Т.А. Карповіч), «Тэмперны жывапiс Беларусi канца XV–XVIII стст. у зборы Дзяржаўнага мастацкага музея БССР» (1986), «Скульптура и резьба Беларуси XII–ХVIII вв.» (1998), «Iканапiс Беларусi ХV–ХVIII стст.» (6-е выд., 2001), «Жывапіс барока Беларусі» (2003), «Иконы белорусской школы XVI–XVIII вв.» (2004), «Радзивиллы. Несвиж. Замок» (2014) і інш.). Надзея Фёдараўна падрыхтавала больш за 500 каталогаў, манаграфій, брашур, артыкулаў, праграм і метадычных рэкамендацый. Значнасць і навізну яе навуковым працам надае выкарыстанне найбагацейшага назапашанага матэрыялу, у тым ліку з экспедыцыйных паездак па культавых помніках Беларусі. Вынікі даследаванняў Н.Ф. Высоцкай неаднаразова прадстаўляліся на міжнародных і рэспубліканскіх канферэнцыях як у Беларусі, так і за мяжой.

Акрамя навуковай дзейнасці Н.Ф. Высоцкая займаецца педагагічнай. З 1992 г. працуе на гістарычным факультэце Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. З 1998 г. яна з'яўляецца прафесарам кафедры этналогіі, музеялогіі і гісторыі мастацтваў. Пад кіраўніцтвам Н.Ф. Высоцкай былі падрыхтаваны кандыдацкія дысертацыі, праведзены экспертызы доктарскіх работ. Яна ўваходзіла ў склад дзяржаўных экзаменацыйных камісій, Савета па абароне доктарскіх дысертацый пры Інстытуце мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору імя К. Крапівы НАН Беларусі, Савета № 23 па мастацтвазнаўстве ВАК Рэспублікі Беларусі. Многія яе вучні цяпер вядуць актыўную дзейнасць у музеях і ВНУ Беларусі. Таксама Н.Ф. Высоцкая займаецца папулярызацыяй беларускай культуры сярод насельніцтва. Яна з'яўляецца адным з аўтараў праекта «Ліцэй» на Беларускім радыё, дзе вядзе рубрыку па мастацтве Беларусі. Як сваячка У.С. Высоцкага, стварае яго музей у в. Вялішына Мінскай вобласці. Навуковая і грамадская дзейнасць Н.Ф. Высоцкай адзначана шматлікімі ганаровымі граматамі і значкамі. У 1996 г. яна атрымала Дзяржаўную прэмію Беларусі ў галіне навукі і тэхнікі.

Матэрыял падрыхтаваны ў 2018 г.