Расійскі і беларускі сцэнарыст, кінарэжысёр Мікалай Мікалаевіч Фігуроўскі – ураджэнец Кастрамской вобласці Расіі. Пасля заканчэння ў 1951 г. рэжысёрскага факультэта Усесаюзнага дзяржаўнага інстытута кінематаргафіі (майстэрня І. Саўчанкі) выступаў як аўтар сцэнарыяў і рэжысёр-пастаноўшчык мастацкіх фільмаў.
Пэўны час (1953–1966) Мікалай Фігуроўскі працаваў рэжысёрам на кінастудыі «Беларусьфільм», дзе ім былі пастаўлены фільмы «Дзеці партызана» (1954, з Л. Голубам), «Палеская легенда» (паводле апавядання «Лес шуміць» У. Караленкі, 1957, з П. Васілеўскім). Па ўласных сцэнарыях рэжысёра былі зняты фільмы «Гадзіннік спыніўся апоўначы» (1968, сцэнарый з А. Кучарам), «Веснавыя навальніцы» (1960), «Колькі лет, колькі зім!» (1966). Галоўнай тэмай творчасці гэтага прерыяду сталі падзеі Вялікай Айчыннай вайны.
У 1967 г. Мікалай Фігуроўскі звярнуўся да літаратурнай і выкладчыцкай працы ў Маскве: выкладаў сцэнарнае майстэрства ва Усесаюзным дзяржаўнаым інстытутце кінематарграфіі (цяпер Усерасійскі дзяржаўны ўніверсітэт кінематаграфіі імя С.А. Герасімава), ствараў сцэнарыі мастацкіх фільмаў. Мікалай Фігуроўскі – аўтар сцэнарыяў да мастацкіх фільмаў «Апавяданні пра юнацтва» (1961), «Рудабельская рэспубліка» (1972), «Калі дрэвы былі вялікія» (1962), «Вясна на Одэры» (1968), «Злачынства і кара» (паводле Ф. Дастаеўскага, 1970, з Л. Куліджанавым), «Мора ў агні» (1972, з Л. Саакавым), «Аповесць пра двух салдатаў» (1977, з У. Умарбекавым), «Жанчына здалёк» (1979), «Рэпартаж з лініі агню» (1985) і інш. Мікалай Фігуроўскі з'яўляецца аўтарам рамана «Знак Вадалея» (кн. 1–2, 1985–2003).
Вядомы сцэнарыст і рэжысёр Мікалай Мікалаевіч Фігуроўскі быў удастоены ганаровага звання «Заслужаны дзеяч мастацтваў Беларусі» (1964), атрымаў Дзяржаўную прэмію Узбекістана імя Х. Хамзы за фільм «Аповесць пра двух салдатаў» (1977).
Матэрыял падрыхтаваны ў 2013 г.