Адным з найбольш старажытных помнікаў драўлянага дойлідства Мёрскага раёна Віцебскай вобласці з’яўляецца Новапагосцкі Троіцкі касцёл.

Вядома, што першы храм на гэтым месцы ўзведзены на сродкі канцлера Вялікага Княства Літоўскага Льва Сапегі яшчэ ў 1593 г. У 1654 г. будынак быў спалены. Адноўлены ў 1656 г. храм прастаяў каля 100 гадоў. У 1766 г. на яго месцы па фундацыі каменданта Смаленска Станіслава Бужынскага пабудаваны новы драўляны касцёл пад тытулам Найсвяцейшай Тройцы. З гэтага ж часу тут дзейнічае самастойная парафія, першым вядомым пробашчам якой стаў ксёндз Пясляк.

Невялікі храм, узведзены на каменным падмурку, уяўляў сабой прамавугольны зруб з пяціграннай апсідай і бакавымі квадратнымі сакрыстыямі. На галоўным фасадзе меліся дзве вежы з жалезнымі крыжамі. Асноўны аб’ём быў накрыты двухсхільным дахам, сцены гарызантальна ашаляваны і прарэзаны лучковымі аконнымі праёмамі. У галоўным алтары знаходзіліся тры срэбраныя кароны, у бакавых – размяшчаліся абразы Маці Божай Балеснай і святога Антонія. Навокал касцёла былі могілкі. Тэрыторыя храма абнесена агароджай з бутавага каменю з драўлянай чатырохграннай двух’яруснай вежай-званіцай пад шатровым дахам.

У сярэдзіне ХІХ ст. храм прыйшоў у заняпад і патрабаваў значнага рамонту. Намаганнямі пробашча Яна Шырына касцёл у 1859 г. адноўлены. У 1949 г. яго закрылі, вежы разабралі, а будынак сталі выкарыстоўваць як склад і спартыўную залу. У 1989 г. святыню вярнулі католікам. Храм быў адрамантаваны на сродкі вернікаў, асвячоны ў 1990 г.

У цяперашні час Новапагосцкі Троіцкі касцёл дзейнічае. Будынак унесены ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь і ахоўваецца дзяржавай.

Матэрыял падрыхтаваны ў 2022 г.