Рыма Фёдараўна Маленчанка нарадзілася ў г. Орша. У 1957 г. скончыла Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт. Там жа ў пачатку 1950-х гг. у драматычным гуртку пад кіраўніцтвам К. Кулакова сыграла свае першыя тэатральныя ролі.

У 1955–1993 гг. Рыма Фёдараўна – актрыса Беларускага рэспубліканскага тэатра юнага гледача. Сцэнічным майстэрствам пачала авалодваць пад кіраўніцтвам галоўнага рэжысёра тэатра Л. Мазалеўскай. Дэбютавала роллю Агніі («Не ўсё кату масленіца» А. Астроўскага), удала перадаўшы пяшчоту і трапятанне пачуццяў гераіні, супрацьпастаўленне самадурству свайго акружэння. Цікавы малюнак ролі Хлапчыша-Благіша Р. Ф. Маленчанка зрабіла ў спектаклі «Хлапчыш-Кібальчыш» (1963) паводле твора А. Гайдара «Ваенная тайна». Актрыса знайшла выразны грым, пластычную характарыстыку свайго адмоўнага персанажа. Яркі сатырычны вобраз юнага прыстасаванца Юры Узюмава створаны ёю і ў спектаклі «Пузыркі» А. Хмеліка (1965).

Актрыса надзіва шчырая і непасрэдная, пераканаўчая і дакладная як у ролях маладых гераінь, так і казачных персанажаў, хлопчыкаў і дзяўчынак. Яе ігры ўласцівы тонкі псіхалагізм, мяккая стрыманая манера выканання, мастацкі густ. Дасканала валодаючы спецыфікай дзіцячага тэатра, Р. Ф. Маленчанка ўваходзіла ў ядро трупы, вызначала сілы творчага калектыву. Сярод іншых роляў актрысы: Мар'я Антонаўна («Рэвізор» М. Гогаля), Каця («Учора ў Касаткіне» А. Зака і І. Кузняцова), Ніна Азоліна («Юныя мсціўцы» А. Гутковіча і В. Хазанскага), Жэня («Над хвалямі Серабранкі» І. Козела), Маша («І зноў сустрэча з маладосцю» А. Арбузава), Сунічка («Прыгоды Чыпаліна» паводле Дж. Радары).

З 1970-х гадоў Р. Ф. Маленчанка іграла пераважна ўзроставыя характарныя ролі, яе гераіні найчасцей натуры цэльныя, духоўна багатыя. З лепшых: Ульяна Паўлаўна («Экзамен на восень» І. Шамякіна), Людміла Васілеўна («Пойдзем у кіно?..» А. Алексіна), Юлія Паўлаўна («Марутка» С. Алексіевіч), Аркадзіна («Чайка» А. Чэхава), Старая («Пушкінскія казкі»).

Акрамя працы ў тэатры Р. Ф. Маленчанка з 1965 г. выкладала сцэнічную мову ў Беларускім тэатральна-мастацкім інстытуце. З 1975 г. працавала ў Беларускім універсітэце культуры. Актрыса займалася таксама актыўнай канцэртнай дзейнасцю. Выступала з мастацкім чытаннем вершаў беларускіх паэтаў, як пастаноўшчык і выканаўца літаратурна-драматычных кампазіцый: «Ёсць у сэрцы маім пра Блока» (1982), «Мой Пушкін» паводле М. Цвятаевай (у спектаклі «Паэт», 1986, 1999), «Каля адвечнага парога» паводле У. Люса, Э. Дзікінсан і А. Саскавец (1993).

Матэрыял падрыхтаваны ў 2011 г.