Канстанцін Радзівіл нарадзіўся ў Рыме ў сям’і кампазітара, драматурга і дзяржаўнага дзеяча Вялікага Княства Літоўскага Мацея Радзівіла. Пра пачатковы перыяд яго жыцця звестак не захавалася. Вядома, што ён удзельнічаў у працы Віленскай адукацыйнай камісіі (1820), уваходзіў у тайныя палітычныя арганізацыі «Нацыянальнае масонства» і Патрыятычнае таварыства. Пасля задушэння паўстання дзекабрыстаў (1825) быў арыштаваны расійскімі ўладамі, аднак хутка адпушчаны. У 1832 г. К. Радзівіл атрымаў чын камергера расійскага імператарскага двара, займаў выбарную пасаду навагрудскага павятовага маршалка (1832–1834), з’яўляўся членам Гродзенскага губернскага папячыцельскага камітэта аб турмах (1837), галоўным наглядчыкам вучылішчаў Навагрудскага павета (1845), ганаровым папячыцелем Гродзенскай гімназіі (1859), быў узнагароджаны ордэнамі святога Станіслава 2-й і 3-й ступеняў.

Аднак асноўным заняткам К. Радзівіла была мецэнацкая, культурная і асветніцкая дзейнасць у родным краі. У 1800 г. у спадчыну ад бацькі ён атрымаў маёнтак Паланэчка ў Навагрудскім павеце Літоўска-Гродзенскай губерні (зараз вёска ў Баранавіцкім раёне Брэсцкай вобласці). У першай палове ХІХ ст. ён перабудаваў існуючы цагляны палац у стылі ампір, разбіў французскі і англійскі паркі, пабудаваў капліцу, аранжарэю, млын, заклаў водную сістэму і доўгую пад’язную алею. Маёнтак пры Канстанціне Радзівіле стаў сапраўдным асяродкам культуры. Новы ўладальнік сабраў у Паланэчцы значную бібліятэку (4 тыс. тамоў), архіў, калекцыю манет і твораў мастацтва. У залах палаца былі размешчаны гравюры, габелены, медалі, партрэты прадстаўнікоў роду Радзівілаў, карціны Ю. Пешкі, Я. Рустэма і інш. Да гасціннага князя прыязджалі многія грамадскія і культурныя дзеячы Расіі, Польшчы і Беларусі. У 1845 г. у маёнтку пад яго апякунствам працавала рэдакцыя польскамоўнага часопіса «Народ і час».

У 1850-х гг. К. Радзівіл з’яўляўся членам-супрацоўнікам Імператарскага Рускага геаграфічнага таварыства. Фальклорныя, этнаграфічныя і лінгвістычныя матэрыялы даследчык збіраў на Навагрудчыне. Найбольш вядомымі яго творамі з’яўляюцца «Статыстычны нарыс Навагрудскага павета» і «Этнаграфічныя звесткі пра жыхароў Навагрудскага павета». У гэтых працах К. Радзівіл даў характарыстыку «крывіцкай гаворкі» (беларускай мовы), змясціў слоўнік мясцовых слоў, апісаў адзенне сялян, мясцовыя сялянскія абрады на Купалле, Дзяды, куццю і вяселле, запісаў прыказкі і песні.

Памёр К. Радзівіл 6 красавіка 1869 г., быў пахаваны ў Паланэчцы.

Матэрыял падрыхтаваны ў 2018 г.