Геранім Януш Сангушка нарадзіўся ў мястэчку Кальбушова (зараз горад у Падкарпацкім ваяводстве, Польшча) у сям’і вялікага маршалка і ардынатара астрожскага Паўла Караля Сангушкі. Адукацыю атрымаў у “Калегіум нобіліум” – вышэйшай навучальнай установе для дзяцей шляхты ў Варшаве. З маладого ўзросту знаходзіўся на вайсковай і дзяржаўнай службе ў Рэчы Паспалітай. З’яўляўся генерал-маёрам кароннага войска (1762), генерал-паручнікам войска і мечнікам Вялікага Княства Літоўскага (1775). З 1775 г. Г.Я. Сангушка заняў пасаду ваяводы валынскага. Быў узнагароджаны ордэнамі святога Губерта (1768), святога Станіслава (1777) і вышэйшай дзяржаўнай узнагародай Польшчы – ордэнам Белага Арла (1777).

Геранім Януш неаднаразова выбіраўся паслом на соймы, уваходзіў у склад Пастаяннага Савета пры каралі Станіславе Аўгусце. Падчас працы Чатырохгадовага сойму 1788–1792 гг. выступаў супраць Канстытуцыі 3 мая 1791 г. Пасля далучыўся да Таргавіцкай канфедэрацыі і атрымаў чын генерал-паручніка расійскай арміі (1793). Падчас паўстання 1794 г. пад кіраўніцтвам Т. Касцюшкі генерал прыняў у Гродна камандаванне над войскам Вялікага Княства Літоўскага і прывёў яго на абарону Варшавы. Апошнія гады жыцця Г.Я. Сангушка пражыў у сваім маёнтку ў Славуце (зараз горад у Хмяльніцкай вобласці, Украіна).

Матэрыял падрыхтаваны ў 2018 г.