Януш Станіслававіч Кішка, сын генеральнага старосты жмудскага і ваяводы мсціслаўскага, унук ваяводы віцебскага, паходзіў з буйнейшага магнацкага роду Вялікага Княства Літоўскага (ВКЛ). Некаторы час ён вучыўся ў Віленскай акадэміі. Адукацыю працягваў у 1624–1626 гг. у Падуанскім універсітэце ў Італіі. Вайсковую службу Я.С. Кішка пачаў у 1604 г. пад камандаваннем гетмана Яна Караля Хадкевіча ў час вайны Рэчы Паспалітай са Швецыяй (1600–1629). На чале ўласнага атрада ён удзельнічаў у Кірхгольмскай бітве 1605 г., у 1609 г. камандаваў гусарскай харугвай у складзе войска ВКЛ у баях за г. Парнавы (цяпер г. Пярну, Эстонія). Адзначыўся пры начным штурме горада. Пасля выгнання шведаў разам з харугвай увайшоў у склад мясцовага гарнізона і атрымаў пасаду старосты парнаўскага. Януш Кішка прымаў удзел у вайне Рэчы Паспалітай з Расіяй (1609–1618). У 1611 г. узначальваў полк інфлянцкага войска, які разбіў вялікі атрад непрыяцеля, што быў накіраваны на дапамогу ўзятаму ў аблогу Смаленску. Летам 1618 г. ён камандаваў галоўным палком у маскоўскім паходзе каралевіча Уладзіслава IV. У верасні-кастрычніку 1621 г. Я.С. Кішка сіламі ўласнай харугвы паспяхова адбіваў атакі турак пад Хацінам. Вярнуўшыся на радзіму, быў прызначаны ваяводам полацкім. У 1622 г. ваяваў са шведамі пад камандаваннем вялікага гетмана літоўскага Крыштофа Радзівіла. Летам гэтага ж года на чале гусараў вызначыўся ў баях пад Мітавай у Курляндыі. За вялікія ваенныя заслугі на Варшаскім сейме 1623 г. атрымаў узнагароду (4 тыс. злотых). У час вайны Расіі з Рэччу Паспалітай (1632–1634) быў удзельнікам баявых дзеянняў. На ўласныя грошы наняў казацкую харугву (100 шабляў), з якой ваяваў пад Смаленскам. Зімой 1633 г. абараняў Полацк ад маскоўскага ваяводы М. Шэіна. Пасля вайны прызначаны польным гетманам літоўскім (1635), з 1640 г. займаў пасаду старосты дрыскага, у 1646 г. стаў вялікім гетманам ВКЛ. Паміж удзелам у шматлікіх войнах і бітвах Я.С. Кішка займаўся ўласнай гаспадаркай у сваім маёнтку Крывічы (Ашмянскі павет). Ён быў адным з першых фундатараў касцёла Маці Божай Ружанцовай у мястэчку Солы, рабіў ахвяраванні для праваслаўнай Свята-Троіцкай царквы. У апошнія гады жыцця па стане здароўя гетман амаль не займаўся вайсковымі справамі.

Януш Станіслававіч Кішка памёр 13 студзеня 1654 г. у маёнтку Крывічы. Месца пахавання засталося невядомым. Ён быў апошнім прадстаўніком свайго роду. Значная частка багацця, назапашанага магнатамі Кішкамі, перайшла да Радзівілаў або была аддадзена за крэдыты, у тым ліку і мястэчка Крывічы.

Матэрыял падрыхтаваны ў 2018 г.