На вуліцы 3-га Інтэрнацыянала, у баку ад старажытнай гандлёвай плошчы Стара-Барысава, знаходзіцца парафіяльны касцёл Нараджэння Найсвяцейшай Дзевы Марыі. Першы касцёл быў драўляным і згарэў у 1806 г. На тым самым месцы пачалося ўзвядзенне новага мураванага. Будаўніцтва завершана ў 1823 г. У 1836–1837 гг. часткова перабудаваны – на пярэднім фасадзе замест калон з порцікам зроблена вежа. У час пажару ў 1900 г. касцёльныя будынкі згарэлі. Пры касцёле існавалі прыходская і павятовая школы. У 1937 г. быў зачынены і выкарыстоўваўся пад склады. Пасля Вялікай Айчыннай вайны ў храме размяшчаўся кінатэатр. У гэты перыяд была знесена званіца. У 90-я гг. ХХ ст. касцёл адноўлены. Існуючы храм пабудаваны ў стылі позняга класіцызму (ампіру) паводле канона трохнефавай дзвюхвежавай базілікі. У другой палове XIX ст. бакавыя вежы знесены і па цэнтры фасада ўзведзена масіўная пяціярусная вежа-званіца з высокім гранёным шпілем і крыжом ажурнай мастацкай коўкі. Першапачаткова ўваходны партал быў вырашаны манументальным класіцыстычным порцікам, у 1830 г. замест калон узведзена вежа, у яе ніжнім ярусе створаны тры арачныя ўваходы, аформленыя класічнымі пілястравымі парталамі з трохвугольнымі франтонамі, цэнтральны з якіх фланкіраваны двума ярусамі арачных экседраў. Бакавыя нефы на фасадзе вылучаліся магутнымі арачнымі аконнымі праёмамі і прамавугольнымі парапетамі ў завяршэнні. Аб’ём цэнтральнага нефа больш высокі, накрыты двухсхільным дахам, які над прамавугольнай апсідай утварае трохвугольны франтон, завершаны чацверыковай сігнатуркай. У верхняй частцы сцен цэнтральнага нефа размешчаны паўкруглыя люкарны, бакавыя фасады рытмічна расчлянёны арачнымі аконнымі праёмамі і буйнымі пілястрамі ў прасценках, апяразаны шырокім карнізам на дэнтыкулах. Унутраная прастора падзелена на нефы магутнымі архаічнымі канелюраванымі калонамі дарычнага ордэра, якія падтрымліваюць высокі, буйначлянёны антаблемент з трыгліфным фрызам. Цэнтральны неф перакрыты цыліндрычным скляпеннем на падпружных арках, бакавыя – крыжовымі. Над уваходам – хоры, пад будынкам – скляпы. Галоўны алтар вырашаны чатырохкалонным порцікам з разарваным франтонам. Па сценах бакавых нефаў размешчаны тэракотавыя гарэльефныя пано на біблейскі сюжэт. Помнік архітэктуры позняга класіцызму ўнесены ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь.

Матэрыял падрыхтаваны ў 2021 г.