Барыс Ігнатавіч Афанасьеў нарадзіўся ў г. Мсціслаў Магілёўскай вобласці. Вучыўся ў Мінскім музычным тэхнікуме. У 1947 г. скончыў Беларускую дзяржаўную кансерваторыю (клас А. Амітона), атрымаў кваліфікацыю саліста-скрыпача. У 1934–1943 гг. працаваў канцэртмайстрам аркестра Беларускага драматычнага тэатра.

У час Вялікай Айчыннай вайны знаходзіўся ў эвакуацыі ў Томску. Восенню 1943 г. стварыў Беларускі дзяржаўны квартэт, у якім выступаў у вызваленых гарадах Беларусі. У 1944 г. прыняў удзел у арганізацыі Сімфанічнага аркестра БССР і быў яго канцэртмайстрам, адначасова кіраваў квартэтам. З 1950 па 1960 г. з’яўляўся мастацкім кіраўніком і дырыжорам сімфанічнага аркестра Беларускай дзяржаўнай філармоніі. Актыўна гастраляваў па СССР, выступаў у Маскве, Ленінградзе, Кіеве, Баку, Кішынёве, Адэсе, Харкаве, Днепрапятроўску і інш. Адначасова працаваў выкладчыкам у Беларускай дзяржаўнай кансерваторыі. З 1960 г. быў галоўным дырыжорам Пермскага, з 1976 г. – Адэскага, з 1984 г. – Днепрапятроўскага тэатраў оперы і балета. Дырыжыраваў таксама сімфанічнымі канцэртамі Пермскай філармоніі.

Афанасьеў Б.І. валодаў тэхнікай кіравання аркестрам, салістамі, хорам, умеў стварыць і захаваць эмацыянальную напружанасць сярод артыстаў і гледачоў. Пад яго кіраўніцтвам пастаўлены оперы «Арлеанская дзева» П. Чайкоўскага, «Барыс Гадуноў» М. Мусаргскага, «Турандот» Дж. Пучыні, «Не толькі любоў» Р. Шчадрына і інш. Як дырыжор Б.І. Афанасьеў вызначыўся валявой імпульсіўнасцю, прыўзнятасцю выканання. Ён актыўна прапагандаваў беларускую музыку. Інтэрпрэтаваў сімфоніі Р. Пукста, Я. Глебава, Я. Цікоцкага, сімфанічныя паэмы У. Алоўнікава. Шмат выступаў як скрыпач-ансамбліст (у прыватнасці ўдзельнічаў у выкананні ўсіх беларускіх квартэтаў 1940–50 гг.).

Матэрыял падрыхтаваны ў 2020 г.