Сем дзесяцігоддзяў дорыць слухачам свята песні, танца і музыкі Нацыянальны акадэмічны народны хор Рэспублікі Беларусь імя Г.І. Цітовіча. З жывапіснай песеннай вёскі Вялікае Падлессе, што знаходзіцца ў Ляхавіцкім раёне Брэсцкай вобласці, забіла жыватворная крыніца яго звонкага, чыстага шматгалосся. На аснове невялікага Падлескага хору, які сфарміраваў і ўзначаліў Генадзь Іванавіч Цітовіч, харавы дырыжор, фалькларыст, этнограф, вялікі знаўца народнай музыкі, у 1952 г. і быў створаны гэты славуты песенны калектыў.

З першых выступленняў хор набыў папулярнасць і стаў захавальнікам народнай песні і музыкі, своеасаблівым носьбітам нацыянальнай культуры. Музычная грамадскасць, беларускія кампазітары, крытыкі аднадушна прызналі яго высокамастацкую выканаўчую манеру. Больш за 20 гадоў хорам кіраваў Г.І. Цітовіч. Выкарыстоўваючы ўласны вопыт працы з аматарамі сцэны, Генадзь Іванавіч адразу выбраў правільны шлях творчага развіцця калектыву, дакладна вызначыў яго рэпертуарную лінію, скіраваную перш за ўсё на выкананне лепшых узораў нацыянальнага фальклору і песень беларускіх кампазітараў. “Рэчанька”, “Купалінка”, “Ой, рана на Йвана”, “Лясная песня”, “Ой, хацела ж мяне маці замуж аддаці” і яшчэ шмат іншых песенных твораў, задушэўных, лірычных, прасякнутых глыбокімі патрыятычнымі пачуццямі, жанрава-бытавых, з жывым гумарам і дасціпным жартам, упершыню прагучалі ў выкананні артыстаў хору. У станаўленні танцавальнай групы калектыву актыўны ўдзел прыняў народны артыст СССР І.А. Майсееў. Ён паставіў танец “Юрачка” і вакальна-харэаграфічную карцінку “Як той Зосі давялося”. Уменнем ствараць новыя танцы, беражліва захоўваючы іх народную аснову, вызначаліся пастаноўкі балетмайстра, заслужанага дзеяча мастацтваў Беларусі В.В. Варановіча. Яго “Мяцеліца”, “Полька з прысюдамі”, “Таўкачы”, “Вялікі купальскі карагод” і іншыя служаць узорам творчых адносін да фальклору. Яны доўгія гады, як і беларускія народныя танцы “Крыжачок”, “Лядкаўская кадрыля”, песня і танец “Бульба”, упрыгожвалі канцэртную праграму хору.

У 1975–2020 гг. мастацкім кіраўніком і галоўным дырыжорам хору з’яўляўся Міхаіл Паўлавіч Дрынеўскі – заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1978), лаўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР (1982), народны артыст БССР, прафесар Беларускай акадэміі музыкі. Менавіта пад яго кіраўніцтвам калектыў дасягнуў мастацкіх вышынь выканальніцкага майстэрства і атрымаў ганаровыя пачэсныя званні “нацыянальны” і “акадэмічны”. Кожнае выступленне хору – гэта спектакль, арганічнае зліццё песні, танца, музыкі і фальклору. Песня суправаджаецца рухам, танец быццам нараджаецца з песні, а абрады – сапраўды тэатралізаваныя, закончаныя дзеянні. Асаблівай інтанацыйнай тонкасцю вылучаюцца падрыхтаваныя М.П. Дрынеўскім канцэртныя праграмы з твораў духоўнай музыкі, некаторыя з іх сталі літургіямі ў саборах Еўропы і ўзорам пранікнёнасці і прафесіяналізму на фестывалі “Магутны Божа”.

Нацыянальны акадэмічны народны хор Рэспублікі Беларусь імя Г.І. Цітовіча шмат гастралюе. Яго выступленні з захапленнем прымалі ў Маскве, Санкт-Пецярбургу, гарадах Цэнтральнай Расіі, у Паволжы і Сібіры, на Каўказе і Украіне, у Прыбалтыцы. На карце гастроляў ёсць маршруты і далёкага замежжа: Кітай, Францыя, Фінляндыя, Карэя, Турцыя, Канада і іншыя краіны свету.