Нарадзіўся 28 кастрычніка 1937 г. у Гомелі. З маленства Віктару Піліпавічу Пуцькову давялося перажыць усе нягоды, што прынесла Вялікая Айчынная вайна. Яшчэ падлеткам пачаў займацца спортам: спачатку плаваннем, потым – класічнай і вольнай барацьбой. У 1952–1955 гг. вучыўся ў Гомельскім тэхнікуме фізічнай культуры (існаваў у 1945–1956 гг.), займаўся гімнастыкай, лыжным спортам (атрымаў І разрад, быў чэмпіёнам Гомеля), веславаннем на байдарках і каноэ. Спорт стаў яго прызваннем на ўсё жыццё.
Летам 1954 г. Віктар Пуцькоў у складзе дэлегацыі БССР прымаў удзел ва Усесаюзным парадзе фізкультурнікаў у Маскве, дзе была прадэманстравана славутая «беларуская ваза».
У 1955–1960 гг. працаваў трэнерам-інструктарам па веславанні Беларускага савета добраахвотнага спартыўнага таварыства (ДСТ) «Воднік» (існавала да 1985 г.). З'яўляўся членам зборнай каманды па веславанні Цэнтральнага Савета таварыства. Неаднаразова станавіўся чэмпіёнам БССР і пераможцам Спартакіяд, якія ладзіліся ў Беларусі і Прыбалтыцы.
Скончыў Гомельскі педагагічны інстытут імя В. Чкалава (1960; цяпер Гомельскі дзяржаўны ўніверсітэт імя Ф. Скарыны), атрымаўшы спецыяльнасць выкладчыка фізічнага выхавання, анатоміі і фізіялогіі чалавека. Летам 1957 г. удзельнічаў у VІ Сусветным фестывалі моладзі і студэнтаў у Маскве.
У 1958 г. В.П. Пуцькоў становіцца майстрам спорту СССР па веславанні, у 1962 г. – ганаровым майстрам спорту СССР. Неаднаразова ўдзельнічаў у летніх Спартакіядах народаў СССР (1956, 1959, 1963).
Пасля заканчэння інстытута служыў у радах Савецкай Арміі, уваходзіў у склад зборнай каманды ЦВСК ВМФ (Цэнтральны водна-спартыўны клуб Ваенна-Марскога Флоту СССР, з 2001 г. Цэнтральны спартыўны клуб Ваенна-Марскога Флоту імя адмірала флоту Савецкага Саюза Гаршкова С.Г.), прапагандуючы развіццё веславання на байдарках і каноэ ў Беларускай ваеннай акрузе (цяпер у складзе Узброеных Сіл РБ).
Пасля дэмабілізацыі працаваў выкладчыкам у Гомельскім сельскагаспадарчым тэхнікуме (цяпер Гомельскі дзяржаўны аграрна-эканамічны каледж).
З 1963 г. Віктар Піліпавіч займаў адказныя пасады ў галіне кіраўніцтва спортам г. Гомеля і вобласці: адказны сакратар, намеснік старшыні Гомельскага абласнога савета фізкультурна-спартыўнага таварыства «Дынама»; старшыня Гомельскага гарадскога спартыўнага камітэта і Саюза спартыўных таварыстваў і арганізацый; старшыня Камітэта па фізічнай культуры і спорту Гомельскага аблвыканкама. У гэты час г. Гомель неаднаразова становіцца пераможцам рэспубліканскага спаборніцтва на лепшую арганізацыю фізкультурна-масавай і спартыўнай работы сярод гарадоў Беларусі.
У 1965 г. В.П. Пуцькоў прыняты ў рады КПСС, на працягу 1965–1970 гг. і 1973–1977 гг. неаднаразова выбіраўся дэпутатам Гомельскага гарадскога і абласнога Саветаў дэпутатаў працоўных. У 1970 г. атрымаў ганаровае званне «Заслужаны трэнер БССР» і ўзначаліў Беларускі савет студэнцкага добраахвотнага спартыўнага таварыства «Буравеснік» у Мінску (з 1973 г. з'яўляецца яго ганаровым членам).
У 1977–1996 гг. займаў пасады намесніка старшыні Камітэта па фізічнай культуры і спорту пры Савеце Міністраў БССР, намесніка старшыні Дзяржаўнага камітэта па спорту БССР, намесніка Міністра спорту і турызму БССР.
Віктар Піліпавіч – ініцыятыўны, патрабавальны да сябе і падначаленых, высокапрафесійны спецыяліст, які творча адносіцца да выканання сваіх службовых абавязкаў, карыстаецца вялікім аўтарытэтам у спартсменаў, спецыялістаў і спартыўнай грамадскасці.
У 1991–1997 гг. В.П. Пуцькоў – віцэ-прэзідэнт Нацыянальнага алімпійскага камітэта (НАК) Рэспублікі Беларусь, з 1998 г. – ганаровы член НАК Рэспублікі Беларусь.
Віктар Піліпавіч Пуцькоў – заслужаны трэнер СССР (1992), суддзя Усесаюзнай катэгорыі па комплексных спаборніцтвах, выдатнік фізічнай культуры і спорту (1987), кавалер ордэнаў «Знак Гонару» (1980), «Гонару» (1989), медалёў «За працоўную доблесць» (1972), «За доблесную працу» (1970), «Ветэран працы» (1988).
За вялікі асабісты ўклад у алімпійскі рух, паспяховую работу па падрыхтоўцы спартсменаў Беларусі Віктар Піліпавіч узнагароджаны дзвюма граматамі (1971, 1976) і трыма Ганаровымі граматамі (1979, 1987, 1988) Вярхоўнага Савета БССР; Ганаровым знакам Дзяржкамспорту СССР «За заслугі ў развіцці фізічнай культуры і спорту» (1977); Ганаровым знакам і дыпломам Аргкамітэта гульняў ХХІІ Алімпіяды (Масква, Расія, 1980); дыпломамі Міжнароднага алімпійскага камітэта і Аргкамітэтаў ХХІV (Сеул, Рэспубліка Карэя, 1988) і ХХV Алімпійскіх гульняў (Барселона, Іспанія, 1992).
Віктар Піліпавіч прадстаўляў савецкі спорт на многіх Алімпіядах: у Мехіка (Мексіка, 1968 г.), Маскве (1980 г.), Сеуле (1988 г.), Барселоне (1992 г.), Атланце (ЗША, 1996 г.). Ён з'яўляецца першым кіраўніком місіі спартсменаў суверэннай Беларусі на Алімпіядзе ў Атланце, Гульнях добрай волі ў Маскве (1986 г.), Сіэтле (ЗША, 1990 г.), Санкт-Пецярбургу (Расія, 1994 г.). Многія гады Віктар Піліпавіч з'яўляўся старшынёй Гомельскай абласной і рэспубліканскай федэрацый веславання, на працягу 19 гадоў курыраваў і ажыццяўляў работу па спорту вышэйшых дасягненняў і спартыўнаму рэзерву на Беларусі.
У 1990-я гг. Віктар Піліпавіч быў ініцыятарам стварэння штатных нацыянальных каманд па відах спорту; дырэктарата нацыянальных каманд, НДІ фізічнай культуры і спорту Рэспублікі Беларусь; Інстытута павышэння і перападрыхтоўкі фізкультурных кадраў (цяпер Інстытут павышэння кваліфікацыі і перападрыхтоўкі кіруючых работнікаў і спецыялістаў фізічнай культуры, спорту і турызму Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта фізічнай культуры); Мінскага абласнога дыспансера спартыўнай медыцыны; Вучэбнага цэнтра падрыхтоўкі, павышэння кваліфікацыі і перападрыхтоўкі кадраў «Вышэйшая школа трэнераў» Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта фізічнай культуры (створаны ў 2006 г.); Рэспубліканскіх цэнтраў алімпійскай падрыхтоўкі па розных відах спорту; шэрагу школ вышэйшага спартыўнага майстэрства па відах спорту; спартыўных стыпендый і пенсій заслужаным майстрам спорту СССР, майстрам спорту СССР міжнароднага класа; адзінай спартыўнай класіфікацыі Беларусі.
Больш за паўвека аддаў Віктар Піліпавіч айчыннаму спорту. Ён актыўны ўдзельнік Усесаюзных нарад-семінараў, міжнародных і рэспубліканскіх навукова-практычных канферэнцый па праблемах спорту вышэйшых дасягненняў і падрыхтоўкі спартыўнага рэзерву. Свой вялікі прафесійны вопыт і веды ён перадае моладзі, мае вялікую колькасць публікацый.
З 1997 г. В.П. Пуцькоў атрымлівае пенсію «За асаблівыя заслугі перад Рэспублікай Беларусь», вядзе вялікую грамадскую работу па падтрымцы ветэранаў беларускага спорту: з 2003 г. ён узначальвае Беларускае грамадскае аб'яднанне «Ветэраны фізічнай культуры і спорту» (БГА «ВФКіС»), з красавіка 2011 г. – ганаровы старшыня аб’яднання.
У 2007 г. В.П. Пуцькоў узнагароджаны медалём НАК Беларусі «За выдатныя заслугі», у 2008 г. і 2011 г. – Ганаровым знакам НАК Беларусі «За асаблівыя заслугі ў развіцці алімпійскага руху ў Рэспубліцы Беларусь», у 1997 г. і 2007 г. – Ганаровым знакам Міністэрства спорту і турызму Рэспублікі Беларусь «За развіццё фізічнай культуры і спорту ў Рэспубліцы Беларусь».
У вольны ад грамадскай работы час Віктар Піліпавіч любіць пасядзець з добрай кнігай, пабыць у лесе, схадзіць на рыбалку, папрацаваць на зямлі.
Даведка падрыхтаванаў 2011 г. на аснове звестак, прадастаўленых В.П. Пуцьковым.