Упершыню паселішча Жылічы згадваецца ў XIV ст. Яго ўладальнікамі былі князі Трабскія, віленскі ваявода А. Гаштольд, навагрудскі ваявода А. Хадкевіч і інш. У канцы ХVIII ст. Жылічы набыў маршалак Бабруйскага павета, суддзя і ротмістр рэчыцкі, староста амеланскі І. Булгак. Ён удзельнічаў у вайне 1812 г. і дайшоў з рускім войскам да Парыжа. Пасля вяртання на радзіму значна ўзмацніў эканамічнае становішча Жылічаў і пачаў будаваць там палац, які стаў цэнтрам вялікай сядзібы з паркам (плошча 180 га). У 1880 г. у Жылічах налічвалася 52 двары, 372 жыхары. У 1889 г. у наёмным памяшканні была адкрыта школа граматы, у якой навучаліся 8 хлопчыкаў. У 1908 г. Жылічы былі сялом (73 двары, 492 жыхары) у Ціхініцкай воласці Рагачоўскага павета Магілёўскай губерні, дзе мелася земская школа, працавала прадзільная майстэрня, вінаробны і цукровы заводы, развівалася швейнае рамяство.
У 1917 г. гаспадары пакінулі маёнтак. Доўгі час там размяшчаліся дзіцячы дом, школа рабочай моладзі. У 1930 г. з Барысава ў Жылічы быў переведзены сельскагаспадарчы тэхнікум. У час Вялікай Айчыннай вайны палац страціў левае крыло – аранжарэю і значную частку інтэр’ера. У будынку размяшчаўся нямецкі шпіталь, частка парка была пераўтворана ў могілкі. З 1948 г. у палацы працавала Бабруйская аграшкола, ператвораная ў Жыліцкі сельскагаспадарчы тэхнікум (цяпер каледж).
Аграгарадок Жылічы створаны ў 2008 г. Тут працуюць Жыліцкі дзяржаўны сельскагаспадарчы каледж, Жыліцкі вучэбна-педагагічны комплекс дзіцячы садок – сярэдняя школа, Жыліцкая дзіцячая школа мастацтваў, Жыліцкі гістарычны комплекс-музей, сельскі Дом культуры і бібліятэка, амбулаторыя ўрача агульнай практыкі, магазіны, аддзяленне паштовай сувязі і Беларусбанка, АТС, сацыяльны пункт, вытворчы ўчастак УКП “Жылкамгас” і інш.
Аграгарадок Жылічы – цэнтр камунальнага сельскагаспадарчага ўнітарнага прадпрыемства “Жылічы”. У адміністрацыйным будынку КСУП “Жылічы” размешчаны Дабаснянскі сельскі выканаўчы камітэт.
Матэрыял падрыхтаваны ў 2021 г. на аснове інфармацыі, змешчанай на сайце Кіраўскага райвыканкама.